Anime News
Czarna Straż Cz. 1 Recenzja [Manga] – Żołnierz samobójczy w dystopijnej przyszłości
[ad_top1 class=””] 
[sourceLink asin=””asin_jp=””cdj_product_id=””text=”twitter”url=”https://twitter.com/devilsline/status/1230432641427505152?s=20&t=uwhll1O1YPHkC3rJ7tvp_g”] Żołnierz samobójczy w dystopijnej przyszłości Mangaka: Hanada, Ryo Wydawca: Kodansha Gatunek: Akcja, Horror, Sci-fi, Seinen Opublikowane: kwiecień 2022-obecnie
Zawsze jest coś z natury satysfakcjonującego, gdy czytamy historię o dystopijnej przyszłości, w której ludzkość stara się jak najlepiej walczyć z potworami lub tajemniczymi stworzeniami. Wysyła wiadomość do naszego mózgu, że ludzkość może zwyciężyć i zwycięży wszelki rodzaj zagrożenia zewnętrznego. Dlatego mangi science fiction, takie jak World Trigger, Knights of Sidonia, czy ostatnio ogromny hit Monster #8, są tak dobrze przyjmowane przez czytelników. A teraz otrzymujemy Blackguard jako kolejny dodatek do tego ekscytującego gatunku. Czy jest więc tak dobry jak jego poprzednicy? Przekonajmy się w tej recenzji pierwszego tomu Blackguard.
[signSpoiler] [ad_top2 class=”mt40″]
Czas na dyskusję
W przyszłości, w której ludzkość jest zmuszona żyć w ufortyfikowanych miastach, aby chronić się przed małpopodobnymi stworzeniami zwanymi Shojo, które mogą i będą jeść ludzkie mięso, jedynymi obrońcami są specjalni żołnierze znani po prostu jako „Strażnicy”. Używają specjalnych kombinezonów i są uzbrojeni w specjalne pistolety, które pozwalają im zabić każdego Shojo w zasięgu wzroku. Niestety, Shojo mają zdolność zarażania każdego, kogo ugryzą, śmiertelnym wirusem, który w końcu zmieni ich ofiary w bezmyślne Shojo. Tak więc każdy strażnik, który wyrusza poza miasto, jest niezwykle podatny na ataki Shojo. Więc kto będzie chronić obrońców? Odpowiedzią jest „Jednostka Zarezerwowana”. To elitarni żołnierze, którzy stacjonują w każdym sektorze jako wsparcie dla regularnej Gwardii. Nanao Minami jest jednym z najlepszych członków Jednostki Rezerwowej i w przeciwieństwie do innych żołnierzy, którzy używają białych mundurów, aby wtopić się w otoczenie, Minami nosi czarną pelerynę na swoim zwykłym garniturze, co przyniosło mu przydomek „Czarna Gwardia”. To, czego większość ludzi nie wie, to fakt, że Minami jest zarażony chorobą, która sprawia, że ma niesamowitą skłonność do samobójstwa.
Dlaczego warto czytać Blackguard 
[sourceLink asin=””asin_jp=””cdj_product_id=”NEOBK-2450427″text=””url=””]
1. Wadliwa postać główna
Nanao Minami, Czarna Straż, ma te same cechy, które są wspólne dla wielu stereotypowych męskich postaci w historiach akcji, trochę jak Levi czy Itachi. Jest silny, jest samotnikiem, wykonuje swoją pracę inaczej niż jego rówieśnicy, a mimo to zawsze osiąga znacznie lepsze wyniki niż oni. W końcu oprócz wspomnianej czarnej peleryny, Nanami walczy również za pomocą specjalnie wykonanej czarnej katany, podczas gdy jego koledzy walczą za pomocą broni o dużej mocy. Biorąc to pod uwagę, to, co odróżnia Minami od innych postaci, które mają te same cechy, co on, to fakt, że cierpi na niebezpieczną chorobę psychiczną. W historii mówi się, że nazwa choroby to Morbus Si. Ta choroba czyni go skrajnie samobójczym, co przekłada się na jego lekkomyślny sposób walki. Tworzy to bardzo wyjątkową dynamikę jego postaci, którą rzadko można znaleźć w innych popularnych seriach. To czyni go jednocześnie doskonałym i wadliwym. Choć z pewnością potrzeba więcej czasu, aby właściwie rozwinąć go jako postać, już sam ten pierwszy tom wystarczy, aby czytelnicy zatroszczyli się o niego, sympatyzowali z nim i czekali na to, co stanie się z nim w przyszłości.
2. Przyzwoite budowanie świata
Podobnie jak World Trigger i Monster #8, Blackguard rozgrywa swoją historię w alternatywnej przyszłości z potworami zjadającymi ludzi, a mimo to nadal bardzo przypomina prawdziwy świat. To zgrabna sztuczka, którą można wykorzystać do połączenia nowości i znajomości. W ten sposób czytelnicy mogą oczekiwać, że zobaczą coś dziwnego i wyjątkowego, ale jednocześnie mogą w pewnym stopniu odnosić się do świata i czuć się zaznajomieni ze światem. W tym pierwszym tomie widzimy, że ludzkość żyje w ufortyfikowanym mieście, które wznosi się setki metrów nad ziemią. Widzimy eleganckie garnitury i karabiny, a także pokój zasilany sztuczną inteligencją, który może zapewnić właścicielowi wszystko, od bloków żywności po nowo skonstruowane kombinezony w ciągu kilku minut. Z drugiej strony widzimy również Minami i jego kolegów żołnierzy z oddziałów rezerwowych, którzy kupują świeże składniki z tradycyjnego targu, kupują ubrania w sklepie z cegłami i gotują zwykłe jedzenie za pomocą tych samych przyborów kuchennych, które mamy w naszej kuchni. Jak na pierwszy tom nowej serii jest to całkiem przyzwoite budowanie świata.
[ad_middle class=”mt40″] Dlaczego należy pominąć Blackguard
1. Skupienie się bardziej na postaciach niż na fabule
Jak wspomniano wcześniej, dobrze, że fabuła zawiera wadliwy charakter, a nie jak zwykle spokojna, cicha i silna męska przewaga. Niestety, ten pierwszy tom poświęca tyle czasu na opowiadanie o samobójczych skłonnościach Minami do tego stopnia, że historia w ogóle nigdzie się nie porusza. Jasne, są postacie, które wykazują pewne wątpliwe zachowania, które mogą później wpłynąć na całą historię, ale przez większość tego pierwszego tomu utknęliśmy, czytając o tym, jak Minami musi radzić sobie ze swoją chorobą. Zaczyna się wydawać, że historia jest bardziej dramatem z niespokojnym głównym bohaterem, który żyje w dystopijnej przyszłości, niż historią akcji/thrillera z wadliwym głównym bohaterem, który miał być na początku. Nie ma nic złego w historii opartej na postaciach, ale w tym momencie wydaje się, że autor tak naprawdę nie wie, dokąd ma toczyć się historia.
2. Nierafinowana sztuka
Poza wadą głównego bohatera, inna zauważalna różnica między Blackguard a innymi podobnymi do niej mangami, takimi jak World Trigger, Knights of Sidonia , a Monster #8 to sztuka. Wszystkie te mangi mają znacznie lepszą sztukę niż Blackguard. Delikatnie mówiąc, Blackguard ma dość niewyrafinowany styl artystyczny. Niektóre z najbardziej problematycznych elementów to brak głębi, niedokładna perspektywa, a także pewne błędy w proporcjach anatomicznych. Wiele razy postacie wyglądają jak wycinanki z tektury 2D, a nie rzeczywiste istoty ludzkie o masie i objętości. Brak cieniowania wydaje się być głównym problemem w tym przypadku. Zdarzają się też sytuacje, w których głowy postaci wydają się za duże w stosunku do ich ciał lub kończyny wydają się za krótkie lub za małe. W tym przypadku problem wydaje się być mieszanką wspomnianych błędów w perspektywie i proporcjach anatomicznych. Nie można tego określać jako osobisty styl, ponieważ są chwile, kiedy te problemy w ogóle nie istnieją. Miejmy więc nadzieję, że w kolejnych tomach ilustracje będą się poprawiać.
Ostateczne przemyślenia
Nie ma nic przełomowego w założeniu Blackguard. Znajdziesz inne serie, które opowiadają podobne historie w lepszy sposób, takie jak kilka mang, o których mowa powyżej. To, co czyni Blackguarda interesującym, to wadliwy główny bohater i jego walka z potworami i samym sobą. Biorąc to pod uwagę, nawet najlepsze narzędzie jest bezużyteczne, jeśli nie jest właściwie używane. Dlatego wyraźnie potrzebna jest odpowiednia równowaga między akcją a dramatem. Nie wspominając o problemach związanych z ilustracjami. Tom 2 wydaje się być tym, który zadecyduje, czy ta seria jest warta twojego czasu, czy nie. Czy jesteś zainteresowany podniesieniem Blackguarda? A może przeczytałeś tę mangę Jeśli tak, nie wahaj się podzielić swoją opinią w sekcji komentarzy poniżej.
[autor author_id=”122″autor=””translator_id=””] [ad_bottom class=”mt40″] [recommendedPost post_id=’347454’url=”title=”img=”class=”widget_title=”] [recommendedPost post_id=’299660’url=”title=”img=”class=”widget_title=”] [recommendedPost post_id=’350967’url=”title=”img=”class=”widget_title=”] [recommendedPost post_id=’311751’url=”title=”img=”class=”widget_title=”]
