©遠藤達哉／集英社・SPY×FAMILY製作委員会
W tej grze gra w twarz jest mocna. Nie tylko otrzymujemy nową twarz Anyi (lub przynajmniej taką, której nie widzieliśmy od jakiegoś czasu), ale mamy także wiele dziwnych twarzy z Loida i powrót zawsze zabawnego wyobrażenia Anyi o DaKarenn. Podoba mi się to, że najpodlejszą rzeczą, jaką może sobie wyobrazić, jest DaKarenn z otwartymi ustami, wiecznie cieknącym nosem i dziwnymi, szeroko otwartymi oczami. To oczywiście wiele mówi o tym, na jakim etapie rozwoju się znajduje, ale wzmacnia również fakt, że w tym momencie przysięga DaKarenn „całkowicie nie zakochuje się” jest bardzo nieodwzajemniona.
Mimo wszystko jest to wymowne, gdy myśli, że odczuwa ulgę, że Anya chce po prostu ciasta, a nie jakiejś przysługi od swojej potężnej rodziny. Żadne sześcioletnie dziecko nie powinno czuć się wykorzystywane w ten sposób, a powrót do domu pomaga w bezproblemowy sposób, w jaki traktuje go rodzina. Jego pierwszą myślą w tym wieku nie powinno być to, że ktoś chce go wykorzystać do swoich kontaktów, ale tak naprawdę właśnie dlatego pociąga go Anya: ona nigdy nie traktuje go tak, jakby liczyło się tylko jego nazwisko. Jest dziwna, to jasne, a on rzadko rozumie, co ona robi, ale ona traktuje go jak DaKarenna, a nie Desmonda, nawet jeśli myśli, że robi odwrotnie. Mimo że najprawdopodobniej jest młodsza od pozostałych kolegów z klasy, jako jedyna konsekwentnie zachowuje się jak prawdziwa pierwszoklasistka, co wiele mówi, zwłaszcza że jest telepatką.
Bez wątpienia się to przyda, gdy w następnym odcinku fabuła porwania autobusu nabierze tempa i, kurde, Billy Squires z Red Circus będzie żałował, że wybrał ten autobus do porwania. Na pokładzie jest nie tylko dziecko Donovana Desmonda wraz z córką grupy Blackbell, ale ma także córkę szpiega i zabójcy, która jest także siostrzenicą agenta SSS i która tak się składa, że ma zdolności parapsychiczne (i ma psychicznego psa). Sytuacja mogła się dla niego pogorszyć tylko wtedy, gdyby w autobusie również była bomba.
Ale musimy na to poczekać tydzień, ponieważ ten odcinek właśnie przygotował zbliżające się fiasko (dla Billy’ego), a jednocześnie zawierał autobus szkolny tak realistyczny, że czułem zapach tych okropnych winylowych siedzeń. Naprawdę, wystarczyło jedno oparcie siedzenia oklejone taśmą, żeby było naprawdę dobrze. Pozostała część tego odcinka ma nam przypomnieć, że Loid jest naprawdę, naprawdę dobry w swojej pracy, co czasem gubi się w wybrykach składających się na „rodzinną” część tytułu. Nie żeby człowiek, z którym się mierzy, był aż tak przebiegły; wydaje się, że motywuje go głównie nieodwzajemnione uczucie do Fiony i paląca zazdrość o doktora Forgera. W pewnym sensie pokazuje to, że być może Loid jest zbyt dobry w tym, co robi, ponieważ jego próby pełnej integracji ze szpitalem sprawiły, że wygląda na najbardziej bogobojnego psychiatrę, jaki kiedykolwiek chodził po korytarzach czcigodnej instytucji. Chociaż nikt tego nie mówi, można odnieść wrażenie, że reżyser boi się, że Loid go zastąpi, co zmusza go do obmyślania różnych głupich planów mających na celu upokorzenie doktora Forgera. Żaden z nich nie przedostaje się przez Loida (prawdopodobnie nawet papier toaletowy jest celowy), więc ucieka się do wezwania najcięższej broni: tajnej policji.
A przynajmniej tak mu się wydaje. Dziwię się, że Loid kazał Franky’emu podsłuchać szpitalne telefony dopiero wtedy, gdy dowiedział się, że jest celem, ponieważ wydaje mi się to dość podstawowym środkiem ostrożności, ale w każdym razie wszyscy trzej główni agenci WISE mogą pochwalić się swoimi rzeczami. Zabawne jest dla mnie to, że Loid całkowicie wyolbrzymia swoje reakcje, aby lepiej przekonać publiczność, ponieważ jest to znacznie bardziej chaotyczne niż zwykle i naprawdę można to odczytać jako przesadę. Ale może to tylko kolejny dowód na to, jak dobry jest Loid: czyta swoich słuchaczy i rozumie, co musi zrobić, aby go przekonać – nawet jeśli w menu nie było Franky’ego wyciągającego kajdanki.
Chociaż Franky, trudno go winić. Czasami trzeba wykorzystać moment, kiedy on się pojawia.
Ocena:
Sezon 3 Spy×Family jest obecnie transmitowany strumieniowo na Crunchyroll.
Poglądy i opinie wyrażone w tym artykule są wyłącznie poglądami autora (autorów) i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Anime News Network, jej pracowników, właścicieli lub sponsorów.
