Jak to się dzieje, że mamy dopiero cztery odcinki (i dwie recenzje) tej serii, a ja już czuję się, jakbym bił zdechłego konia?
Tylko w tym odcinku:
Poznajemy Kilikę Poznajemy Amelię i ojca Kiliki Poznajemy całą elficką kulturę Dowiedz się, że Kilika zrobiła pranie mózgu wszystkim, których zna (z wyjątkiem swojego ojca, Amelii i Liama) Stocz pełen akcji pojedynek pomiędzy Kilika i Akira Poznaj tragiczną historię Kiliki (bycie kozłem ofiarnym, podczas gdy Amelia była złotym dzieckiem) Poznaj zapomnianą tragiczną historię Kiliki (że została oszukana przez osobę trzecią, aby zabić Liama) Dowiedz się, że tak naprawdę jej ojciec jest wszystkiemu winien, ponieważ wymazał wspomnienia Kiliki Zobacz, jak wszyscy godzą się i przebaczają… no wiesz… wycieranie umysłów, kontrola umysłu i próby wzajemnego zabijania się Odegraj romantyczną scenę między Amelią i Akirą. Szybko dowiedz się, co planuje „Przyjęcie Bohaterów”.
To cała historia pełna zwrotów akcji opowiedziana w sumie w 20 minut — a to zdecydowanie za dużo.
Nie przejmowałbym się tak okropnym tempem, gdyby nie fakt, że jest tu tak duży potencjał, gdyby tylko dano mu szansę na oddychanie — zwłaszcza jeśli chodzi o Kilika. Mamy tu dziewczynę, która została odrzucona i odizolowana przez przyjaciół i rodzinę, a wszystko to (najwyraźniej) dlatego, że jej siostra miała wrodzony talent, któremu nie mogła dorównać. Następnie dziewczyna z poważnym kompleksem niższości zyskuje moc kontrolowania umysłów otaczających ją osób — aby stać się złotym dzieckiem i sprawić, że jej siostra poczuje się tak, jak ona się czuła. A gdy te rzeczy toczą się w anime, następuje kula śnieżna, która prowadzi do zwykłej próby morderstwa i wygnania – a Kilika przez cały czas czuje się usprawiedliwiony jako pierwotna ofiara. To złożone i potężne emocje, nad którymi trzeba przepracować – odcinki, które warto zachować precyzując.
Następnie następuje zwrot akcji, przy którym manipulowano umysłem Kiliki i że jej ojciec wymazał część jej wspomnieniami, zamiast pomóc jej przetrwać najbardziej traumatyczny moment w jej życiu. Wszyscy zdystansowali się nie dlatego, że nowo odkryte moce Amelii uczyniły ją wyjątkową, ale dlatego, że wszyscy chodzili po skorupkach jaj, aby Kilika nie odkryła, że jej umysł został zmieniony – a także związana z tym trauma. Jak poradziłbyś sobie z odkryciem – że nie tylko twoimi czynami zabiłeś bliskiego przyjaciela, ale także żyjesz w kłamstwie ze względu na własnego ojca?
Jednak największym problemem jest to, że nie porusza się żadnego tematu tego złożonego dramatu emocjonalnego – wszyscy po prostu nie mają nic przeciwko temu, co się stało. Amelia natychmiast wybacza Kilice, że próbowała ją zabić więcej niż raz. Elfowie w 100% zgadzają się z tym, że przez tygodnie, jeśli nie lata, byli pod dosłowną kontrolą umysłu, ponieważ tak bardzo kochali swoją księżniczkę. A prawdziwy winowajca za tym stoi? Człowieka, który podjął szybką decyzję i wymazał pamięć jednej córki, nie informując drugiej o tym, co zrobił? Nikt nawet się na niego nie gniewa – ani jego córki, ani jego lud. To czyste szaleństwo, że ani jedna osoba, której naruszono umysł, nie jest ani trochę wkurzona – och, ale myślę, że impreza naprawi wszelkie utrzymujące się emocje.
W tym odcinku jest po prostu tyle potencjalnego dramatu z jego postaciami, konfliktami i zwrotami akcji – i nic z tym nie zrobiono. Nie mamy czasu, aby zatrzymać się i powąchać róże – nie, kiedy możemy je przejechać i iść dalej w zawrotnym tempie. To jedna z tych serii, które desperacko muszą się nauczyć, że podróż jest równie ważna jak cel – jeśli nie ważniejsza.
Ocena:
Mój status zabójcy w oczywisty sposób przewyższa status bohatera jest obecnie transmitowany strumieniowo w Crunchyroll.
Poglądy i opinie wyrażone w tym artykule są wyłącznie poglądami autora (autorów) i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Anime News Network, jej pracowników, właścicieli lub sponsorów.
