©大森藤ノ・青井 聖・講談社／「杖と剣のウィストリア」製作委員会
Założenie „Prawdziwego imienia tchórzy” nie może być prostsze. Istnieje demon rangi 270, zwany Wielkim Księciem, który narrator nam wyjaśnia, że jest stworzeniem o sile odpowiadającej magowi z 270 000 kredytów. Problem z tak abstrakcyjnymi rankingami mocy anime polega na tym, że wciąż nie wiemy dokładnie, co to oznacza, ale sedno sytuacji jest oczywiste: Will i jego gang nie są magami posiadającymi 270 000 kredytów, więc zamierzają Aby przetrwać, musimy włożyć w tę bitwę całą siłę i spryt. Nawet wtedy szanse są dość marne.
Nie ma prawie żadnej fabuły ani większego rozwoju postaci, nad którymi trzeba pracować, a ostatnie kilka tygodni spędziliśmy już na umieszczaniu wszystkich postaci w tym samym miejscu i na tej samej stronie. Jedyne, co pozostało do pokonania w tym odcinku, to walka z samym wielkim, złym potworem. Na szczęście, jeśli chodzi o sferę czystego spektaklu, Wistoria historycznie radziła sobie dobrze z takimi prostymi konfiguracjami. Straszny potwór uderzył naprawdę mocno; Will i przyjaciele od razu mocno uderzyli. Opłucz i powtarzaj, aż pojawią się napisy końcowe.
Czy to doskonały przykład odcinka skupiającego się na walce? Nie, tak nie jest. Po pierwsze, pojedyncza lokalizacja bitwy w Spooky Blood Cave nie ma zbyt wiele ciekawego położenia geograficznego ani asymetrii, więc cała sprawa sprowadza się głównie do tego, że nasi bohaterowie skaczą i biegają w dużym kręgu wokół księcia. Jest to rodzaj układu, który wystarczająco dobrze pasuje do walki z bossem w grze MMORPG, ale nie zapewnia najbardziej ekscytującego kinowego pokazu. Co więcej, historia wciąż jest uwikłana w typowe klisze anime, które mogą cię zmylić, jeśli nie zostałeś jeszcze w pełni zindoktrynowany przez Pismo Weeb. Dlaczego Will nagle zamarza i traci panowanie nad sobą, gdy pękają mu Gogle Bohatera? Bo to jego pięta achillesowa i trzeba się z tym pogodzić. Dlaczego bohaterowie swoją nieustanną narracją nadmiernie objaśniają to, co dzieje się na ekranie? Ponieważ jest to najprostszy sposób na niezdarne zintegrowanie mechaniki bitewnej tego świata w stylu gier wideo z bardziej statycznymi mediami, takimi jak manga i lekkie powieści, a bardzo niewiele anime ma pewność, że po prostu wytnie wszystkie te obce rzeczy i zaufa swoim wizualne opowiadanie historii.
Pomijając drobne wady, „Prawdziwe imię tchórzy” osiąga swój główny cel, którym jest zapewnienie dwudziestu solidnych minut akcji w walce z demonami. Jasne, jest kilka dziwnych zmian i oczywistych skrótów animacji, które jasno pokazują, że odcinek dobiegał do mety w ostatniej chwili, ale całość trzyma się dobrze. Wszystkie magiczne wybuchy, cięcia gigantycznym mieczem i melodramatyczny „Wszystko stracone!” chwile prowadzą nas przez kulminacyjne spotkanie z szalenie silnym wrogiem, które pod każdym względem powinno być końcem Willa, Colette, Siona, Juliusa, Lihanny i Wignalla. Oczywiście, zgodnie z tradycją gatunku, oznacza to po prostu, że Willowi grozi olśniewający pokaz swojego niewykorzystanego potencjału.
W tym przypadku oznacza to również więcej nawiązań do historii, która dała tej serii podtytuł. „Różdżka i miecz” to najwyraźniej dziedzictwo, które Will odziedziczył, które pozwala mu używać miecza do wchłonięcia magicznego potencjału, który zwykle jest ograniczony do tych małych patyków, którymi tak dobrze władają jego przyjaciele, co daje efekt końcowy: śmiercionośny miecz, który także płonie. Nie obchodzi mnie, czy serial nie dał nam wystarczającego kontekstu lub budowania świata, abyśmy zrozumieli szersze implikacje mocy Willa lub ich znaczenie dla jego relacji z Elfarią i tak dalej; Jestem pewien, że w końcu do tego dojdziemy. Przyszedłem do tego odcinka, chcąc, żeby Will zamordował mieczem zawsze kochającego Bejeesusa z gigantycznego potwora i właśnie to otrzymaliśmy. Do diabła, tak.
Ocena:
Wistoria: Wand and Sword jest obecnie transmitowana strumieniowo na Crunchyroll.
James jest pisarzem mającym wiele przemyśleń i uczuć na temat anime i innej popkultury, które można znaleźć także na Twitterze, jego blog i jego podcast.
