©しょたん／小学館／君は冥土様。製作委員会
Ze wszystkich pojazdów, które doprowadziły nas do bardziej szczegółowej wersji przeszłości Yuki, z pewnością nie spodziewałem się, że będzie to pojazd bez sosu – a jednak wbrew wszystkiemu, właśnie tak się stało. Na papierze bardzo podoba mi się pomysł odcinka opowiadającego o Yuki, która tak bardzo kocha sos, że przez jakiś czas nie może go zjeść, bo w sklepie nie ma. I myślę, że w praktyce sprawdza się to przez pierwsze kilka minut odcinka. Ale użyć tego jako sposobu na koszmary, w których pusta butelka sosu przypomina jej traumatyczne dzieciństwo? Ta część, co do której nie jestem pewien. Przychodzi mi na myśl określenie „tonalny uraz kręgosłupa szyjnego”.
Naprawdę trudno poważnie potraktować wystawę o dzieciństwie Yuki, kiedy dostarcza ją wielka, kreskówkowa butelka po sosie. Irytuje mnie to, że odcinek nie musiał opowiadać nam o przeszłości Yuki w tak irytujący sposób. Myślę, że można śmiało powiedzieć, że Yuki przeszła tak wiele, że nikt nie kwestionowałby jej koszmarów bez żadnego konkretnego powodu ani powodu. Program nie musi stanowić dla niej wymówki, nie mówiąc już o takiej, której ton jest tak mocno sprzeczny. Ale ponieważ ten wątek bez sosu później mniej więcej się rozpływa, dokładnie tak to wygląda: wymówka, która dosłownie i w przenośni nie zawiera sosu.
Mówię, że ta historia „mniej więcej” się rozpływa, ponieważ wkrótce dowiadujemy się, że w szkole organizuje się festiwal, a klasa, która uzyska ogólnie najwyższą ocenę na festiwalu, zostaje nagrodzona pewnymi nagrodami sos premium. Jest to, nie trzeba dodawać, nieodparta perspektywa dla pozbawionej sosu Yuki. Ale nie sądzę, że niezaspokojone pragnienie sosu Yuki było konieczne w tej fabule; z pewnością chciałaby sos premium, niezależnie od tego, czy była w stanie bez sosu, czy nie. Zatem cała fabuła o braku sosu wydaje się całkowicie zbędna.
A skoro mowa o szkole, okazuje się, że Yuki ma słabe oceny. Z jednej strony takie rzeczy się zdarzają – można być mądrym, nie będąc dobrym w szkole (i odwrotnie). Ale z drugiej strony, właśnie w tym odcinku dowiedzieliśmy się, że jedyną przyczyną, która doprowadziła Yuki do zostania zabójcą, było to, że była genialnym cudownym dzieckiem. Mam więc mieszane uczucia co do tego, jak prawdopodobne jest to, że nie jest dobra w szkole; jej umiejętności obserwacyjne i pamięć fotograficzna, które rozwinęła na tyle, że potrafiła mówić piętnastoma różnymi językami, zostały specjalnie wyróżnione – to dałoby jej ogromną przewagę w nauce. Ale jednocześnie wątpię, żeby Yuki w trakcie przesiąkniętego krwią wychowania uczyła się, powiedzmy, o rewolucji francuskiej lub o tym, jak mitochondria są siłą napędową komórki. Więc nazwiemy to po prostu praniem; Yuki jest słaba w szkole, co niekoniecznie jest nieprawdopodobne.
Na koniec odcinek z tego tygodnia jeszcze bardziej potwierdził moje myśli, które krążą mi od kilku tygodni na temat tego, że anime próbuje osiągnąć zbyt wiele w zbyt krótkim czasie. Wyraźnie niedługo dowiemy się więcej o nie-Senri-Chaos;Child, które może, ale nie musi, być młodszą siostrą Yuki. Przynajmniej jest osobą, która bardzo ją podziwia – co na podstawie tego, czego dowiedzieliśmy się w tym odcinku na temat napiętych relacji między Yuki i jej młodszą siostrą, nasuwa mi myśl, że może wcale nie jest młodszą siostrą Yuki (prawdopodobnie jest po prostu w takim razie inny zabójca). Jak widzieliśmy w poprzednich odcinkach, to anime uwielbia wprowadzać nowe elementy do swojej historii, ale tak naprawdę nigdy nic z nimi nie robi. Jeśli więc anime pozostanie wierne swojej formie, po następnym tygodniu przestanie być istotne – skazane na zastąpienie kolejną postacią poboczną lub elementem historii z maksymalnym okresem ważności dwóch odcinków.
To wszystko, co oznacza, że pod wieloma względami sytuacja była naprawdę beznadziejna. Nie zrozum mnie źle; Bardziej niż kiedykolwiek interesują mnie szczegóły historii Yuki i cieszę się, że serial w końcu rzuca więcej światła na tę sprawę. Ale jednocześnie wydaje się, że to anime ma trudności z podjęciem decyzji, co chce robić i jakim rodzajem anime chce być. Ostatnio coraz częściej mam wrażenie, że po prostu rzucam wszystkim w ścianę, ale nie czekam, żeby zobaczyć, czy coś się przyklei. Pamiętacie, kiedy to było anime o Yuki chcącej zostać pokojówką? W tym momencie, gdy do końca pozostało już tylko kilka odcinków, nie napawam optymizmem, że sytuacja szybko wróci na właściwe tory.
Ocena:
You are Ms. Servant jest obecnie transmitowany strumieniowo w Crunchyroll.
