Jak oceniłbyś odcinek 5
DAN DA DAN? Wynik społeczności: 4,5
©Yukinobu Tatsu/SHUEISHA, Komitet Produkcyjny DANDADAN
Doszło do tego, że co tydzień muszę zakładać CZAPKĘ Wyjątkowo Nitpicky Critic, aby znaleźć wady DAN DA DAN, który może pomóc zrównoważyć wszystkie pochwały, którymi obdarzałem każdy odcinek. Ku mojemu rozczarowaniu, Science SARU po raz kolejny udaremniło moje wysiłki w kierunku bardziej konstruktywnej krytyki, wypuszczając piąty odcinek z rzędu, który w zasadzie jest bezbłędny. Ostatecznie znalazłem tylko jeden element odcinka, który mi nie odpowiadał: napisy końcowe w ostatnich sekundach wydawały mi się nagłe. Nie jest to najmocniejsza edycja serii.
Tak, doskonale wiem, że drobne zastrzeżenia dotyczące kilku klatek przejściowych nie są przekonującą krytyką, ale co, do cholery, mam w tym momencie zrobić? Całość „Like, Where Are Your Balls!” jest po prostu zabawny, uroczy, dobrze animowany i ma fachową akcję; jest to rozdział historii DAN DA DAN wyreżyserowany z takim kunsztem na poziomie broni, że nawet gdyby w scenariuszu lub produkcji były większe elementy, które nie wypaliły, nie dałoby się ich zauważyć. Robi to samo, co każda wspaniała rozrywka: sprawia, że serce jest tak zajęte zaciskaniem pięści i kibicowaniem temu, co pojawia się na ekranie, że ogranicza to zdolność mózgu do dostrzegania i oceniania wad. Może to być osobisty kryptonit krytyka takiego jak ja, ale stanowi cholernie dobry odcinek telewizyjny.
Od samego początku ten odcinek pokazuje jedną z największych zalet DAN DA DAN, czyli to, jak skutecznie może zrównoważyć role Momo i Okaruna jako podwójnych bohaterów w tym dziwnym i zwariowanym hybrydowym połączeniu science-fiction, akcji i romansu. Obecnym kryzysem fabularnym jest sprawa skradzionych Profiteroles Okaruna, co oznacza, że nasz nieszczęsny bohater może zyskać przewagę w skupieniu i czasie ekranowym. Mimo to nie ma się wrażenia, że przeżywamy tę historię wyłącznie jego oczami. Podczas niemal sennego montażu, w którym Okarun i Momo szukają się nawzajem podczas przerwy na lunch – sekwencji, która sprawia wrażenie wyrwanej prosto z Poradnika Wielkiej Komedii Romantycznej – odwołujemy się do melancholijnej tęsknoty obojga bohaterów dzięki sprytnemu połączeniu montażu i głosu-nad. Kiedy para jest na chwilę w separacji po ich niesamowicie niezręcznym pierwszym prawie pocałunku, odcinek skupia się na ambiwalentnym poczuciu winy Momo z powodu znęcania się nad Okarunem, tak samo jak skupiamy się na jego potknięciach i opuszczonym zamieszaniu.
To jest rodzaj pisarstwa, którego wymaga dobry romans, ponieważ pozwala nam zobaczyć naszych głównych bohaterów jako ich własne, wadliwe, bliskie osoby, nawet gdy celebrujemy ich uroczość jako całość. Razem są silniejsi niż osobno, nawet jeśli ta „siła” nie ma nic wspólnego z kopaniem tyłków kosmitów i/lub duchów. Ten odcinek jest tak mistrzowsko zrealizowany, ustanawiając autentyczne, ale wciąż tęskne podejście do młodej miłości, że niemal można zapomnieć, że jeden z naszych głównych bohaterów został porwany przez nikczemną babcię z zaświatów i że z pewnością wdamy się w najróżniejsze konflikty. upiorne wybryki w próbach ich odzyskania.
To prowadzi nas do bardziej rozbudowanej fabuły ostatniej trzeciej części odcinka, w której Okarun i klan Ayase przenoszą ducha Turbo Babci do maneki-neko, aby mogli przesłuchać ducha i odkryj, gdzie ukryto juevo Okaruna. Ponownie tempo jest tu po prostu fenomenalne, a odcinek nigdy nie jest tak pogrążony w niezbędnych ekspozycjach, że zapomina o zabawie. Całość jest prawdopodobnie warta samej ceny wstępu, by podziwiać wspaniałe Momo Faces, które wiją się na podłodze i śmieją się z druzgocącego upokorzenia Okaruna.
Mamy w planach kolejny pięciogwiazdkowy odcinek. Wyobraź sobie, że Science SARU byłaby w stanie wykorzystać i tak już doskonałą mangę i uczynić wszystko, co w niej wspaniałe, jeszcze lepszym. Pomiędzy tym Blue Box, The Elusive Samurai i Kaiju No. 8, rok 2024 był piekielnym rokiem dla adaptacji Shonen Jump.
Ocena:
DAN DA DAN obecnie transmituje strumieniowo na Crunchyroll i Netflix.
James jest pisarzem mającym wiele przemyśleń i uczuć na temat anime i innej popkultury, które można znaleźć także na Twitterze, jego blog i jego podcast.
