©河原和音／集英社・「太陽よりも眩しい星」製作委員会
De spanning die voortkomt uit “zullen ze/zullen ze niet” kan een verhaal maken of breken. Als je er te lang mee blijft doorgaan, verliest het verhaal zijn smaak, vooral als je te veel kansloze rivalen in de mix gooit. Versnel het tempo te veel en de vreugde wordt uit de achtervolging gehaald; ze hoeven geen heel seizoen te wachten om bij elkaar te komen, maar het is ook niet geweldig als ze in aflevering drie een gelukkig stel zijn. Gelukkig voor ons allemaal lijkt A Star Brighter Than the Sun de juiste voortgang te hebben gevonden voor het romantische plot: we weten dat Sae en Koki elkaar leuk vinden, maar ze zijn er nog steeds achter… en gaan in de richting van het bekennen van hun gevoelens in een vrij natuurlijk tempo.
Hoewel ik me op dit punt eigenlijk moet afvragen hoe de hele school er nog niet achter is gekomen. Hoewel de glitters die Koki gewoonlijk omringen over het algemeen een indicatie zijn van hoe blij Sae is om hem te zien, is de uitdrukking van vreugde op zijn gezicht, elke keer dat hij haar opmerkt, dat absoluut niet – dat is 100% Koki. De meisjes van de tennisclub lijken zich min of meer te realiseren dat wanneer een voetballer het hek moet naderen, hij dat zal zijn, en de voetbalsenpai die allemaal opmerken waar Koki’s blik is (en op de juiste manier reageren als tiener door te plagen) lijken erop te wijzen dat ze allebei duidelijk zijn… of in ieder geval dat Koki dat is. (Sae zou waarschijnlijk zeggen dat dit komt omdat hij zoveel gedenkwaardiger is dan zij.) Dus als de anderen het niet zien, kan het zijn dat ze het gewoon niet willen zien.
In het geval van Sui en Kagawa kan het zijn dat ze hun vriendin geloven als ze zegt dat hij op geen enkele manier verliefd op haar kan worden. Dat vind ik eigenlijk geweldig aan ze; ze zijn zo behulpzaam en hebben geïnvesteerd om ervoor te zorgen dat het goed gaat met Sae. Ze zijn allebei slim genoeg om te erkennen dat zelfs als ze het vermoeden uitten dat Koki haar gevoelens beantwoordde, Sae ze niet zou geloven, omdat ze zo lang de tijd heeft gehad om het tegenovergestelde idee in haar hoofd op te bouwen. Het is hun taak om haar te steunen, niet om haar lastig te vallen, en dat nemen ze heel serieus. Of in ieder geval zo serieus als ze maar kunnen: de suggestie dat ze haar verliefdheid aan Izawa zou overdragen is eerlijk gezegd belachelijk, al denk ik wel dat ze gelijk hebben als ze zeggen dat hij verliefd op haar is. Als ze echter zou moeten proberen om van liefdesbelang te wisselen, zou Ayukawa mijn stem krijgen… en misschien denkt hij er net zo over, zelfs als de wetten van anime-haarkleur erop lijken te wijzen dat Kagawa zijn liefdesbelang is.
Maar wat echt belangrijk is in deze aflevering is dat zowel Sae als Koki zich klaarmaken om hun stap te zetten. Koki is duidelijk boos bij de gedachte dat Sae iemand leuk vindt, tot het punt waarop hij bijna zegt dat hij hoopt dat de mysterieuze’andere man’haar afwijst, zodat hij haar kan troosten. De wetenschap dat ze iemand leuk vindt – en dat hij haar heeft aangemoedigd er iets aan te doen – heeft het vuur onder hem aangestoken, en ik ben er bijna zeker van dat als zijn moeder op dat moment niet was binnengekomen, hij het er gewoon allemaal uit zou hebben geflapt. Met bijna elk woord en elke daad laat hij weten hoeveel hij om Sae geeft, maar tenzij hij de daadwerkelijke woorden zegt, zal ze het niet geloven. Er was veel moed voor nodig om haar zondag te vragen elkaar te ontmoeten. Ik durf te zeggen dat hij deze kans optimaal zal benutten, vooral omdat hij niet te maken zal krijgen met Mood Killer Mom.
Ik had eindelijk de kans om… eh, ik herinnerde me… oké, prima, ik had me niet gerealiseerd dat er vóór deze week een Engelse dub was, en ik weet niet zeker hoe ik dat heb gemist. Maar hoe dan ook, ik heb het eindelijk bekeken, en ik ben blij om te kunnen zeggen dat het beter is dan veel van de Amazon-dubs die ik eerder heb gehoord. Koki van Maxwell Donovan is vertederend serieus en doet bijzonder goed werk door slecht te acteren tijdens Koki’s onwillige beurt als de laffe leeuw, en ik hou echt van de droge uitvoering van Anjali Kunapaneni als Kagawa. Ik hou net zo van Isabella Crovetti en Minori Fujidera als Sae, en mijn enige echte dubklacht is dat ik Yuuki Luna’s Sui een beetje te ademend en hoog vind; Ik merkte dat haar lijnen langs mijn oor schuurden. Maar ik zou de dub opnieuw bekijken, vooral als Koki’s opgetogen moeder nog een cameo krijgt.
Beoordeling:
A Star Brighter Than the Sun wordt momenteel gestreamd op Amazon Prime.
De standpunten en meningen in dit artikel zijn uitsluitend die van de auteur(s) en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de mening van Anime News Network, zijn werknemers, eigenaren of sponsors.
