Jeśli nie powiesz ci, że powieść średniej klasy Sachiko Kashiwaba z 1975 roku była inspiracją dla Hayao Miyazaki’s Spirited Away, nie wiedziałbyś. To jeszcze mniej oczywiste połączenie niż jak żyjesz? Jego filmy oparte na powieściach zachodnich (kiedy Marnie tam była, tajny świat Arrietty, poruszający się zamek Howl) znacznie bliżej ich źródeł niż opartych na tekstach japońskich. Być może jest to kwestia znajomości jego zamierzonej publiczności z pracami. Ale niezależnie od motywacji jego adaptacyjnych wyborów, Village Beyond the Mist jest pięknym przykładem fantazji dla dzieci z końca XX wieku, wciągając czytelników do dziwnego, ale znanego świata obok jej bohaterki.
Bohaterka Lina jest szóstoklasistą, a jej podróż do Misty Doliny nie jest jej pierwszą podróżą solo. Od jakiegoś czasu zobaczy swoją babcię latem, ale w tym roku jej ojciec podaje jej parasol klauna i mówi jej, że pozostanie ze starą znajomością jego w odległym mieście. Lina uwielbia parasol, ale nie jest taka pewna podróży-zwłaszcza, gdy dociera do końca linii kolejowej, ludzie w małym miasteczku mówią jej, że nigdy nie słyszeli o „Misty Valley”. Zamiast tego dają jej wskazówki do szybko upadającego miasta zbudowanego wokół wyschniętej srebrnej kopalni i mówią jej, że jeśli się tam dostanie i to miasto duchów, może wrócić.
To dość klasyczna konfiguracja, której Kashiwaba dobrze używa. Miasto Misty Valley w rzeczywistości istnieje, ale można do niego dotrzeć tylko z zaproszeniem-i tym jest parasol klauna. Kiedy Lina dociera do wioski, uderza ją, jak jest malownicza, ale niesamowita, jak cała europejska wioska, która właśnie wyłonił się z mgły i lasu. Osoba, którą została wysłana na spotkanie, Picotto, jest rozpoznawalna jako postać Yubaba, chociaż jest znacznie mniej przerażająca. Jest surowa i domaga się, aby wszyscy w mieście zarobią ich utrzymanie, zwłaszcza mieszkający w jej pensjonacie. W tym celu oszołomiona Lina spędza co tydzień swoich wakacji, pracując dla innego sklepu w mieście-księgarni, sklepu z zaopatrzeniem morskiego, sklepu ceramiki i sklepu z zabawkami. W każdym sklepie uczy się czegoś nowego o sobie i swoim miejscu na świecie.
choć może to być Preachy About About Drowie. Zrób (chociaż to bardziej torba z lat 50. XX wieku), zamiast tego rozwija się organicznie. W księgarni Lina uczy się sortować, organizować i doceniać. W sklepie z zaopatrzeniem morskim uczy się czyścić i szanować innych. W sklepie ceramiki uczy się pomagać innym. A w sklepie z zabawkami uczy się czytać między wierszami, aby pomóc ludziom, ze wszystkimi czterema zestawami umiejętności pomagających jej wyrosnąć z przestraszonej i łagodnie ponurej dziewczyny, która była na stronie pierwszej osoby bardziej komfortowej na świecie i jej skórze. Każde doświadczenie opiera się na ostatnim, a nawet zwerbiczna natura pani Picotto staje się czymś, co Lina może zrozumieć-przynajmniej trochę.
Jedną z głównych mocnych stron książki jest sposób, w jaki Kashiwaba opisuje mistyczną wioskę. To nie jest brygadon, ale ma wiele cech świata bez czasu. Chociaż mieszkanie w wiosce wymaga zaproszenia lub magicznego dziedzictwa, ludzie mogą je odwiedzić bez tego-pod warunkiem, że ma coś, czego potrzebują. Tak więc żeglarz szukający utraconej latarni może znaleźć wioskę, ponieważ właśnie tam skończyła, a student egzaminacyjny tonący w stresie może ją znaleźć, ponieważ ma książkę, która uratuje mu zdrowie psychiczne. Jednak nie wspinają się na górę, tak jak Lina; Po prostu widzą wymagane sklepy na własnych ulicach i mogą wejść. Przyprawtuje w elementach fabularnych znalezionych w ruchomym zamku Howl (napisanym w 1986 r.), Mocno zakotwiczając go w globalnej literaturze dla dzieci.
Powieść jest ilustrowana, aw tym przypadku dostarczone przez Miho Satake, który ilustruje kilka tomów usługi dostarczania Kiki. Są również bardzo zakorzenione w literaturze dziecięcej tamtych czasów, unikając estetyki anime w celu klasycznego wyglądu pióra i linku przypominającego pracę Jill Bennett nad Danny’ego mistrza świata. Książka jest wyraźnie przeznaczona dla młodszej publiczności średniej klasy i byłby doskonałym wyborem dla początkującego czytelnika fantasy, ale jest to również dobra książka dla dorosłych publiczności, która może docenić dobrze wykonaną historię dzieci.
wioska poza mgłą może nie oferować wiele wglądu w porywczym odejściu, ale nie trzeba. To dobra książka sama, migawka fikcji dla dzieci z lat 70. i klasyk w sobie. To idealny nalb na deszczowy dzień.
