© 堀越耕平／集英社・僕のヒーローアカデミア製作委員会
Zazwyczaj nie zwracam uwagi na ruchy bojowe o specjalnych nazwach. Stanowią podstawę anime Battle Shonen – a znam ludzi, którzy uwielbiają katalogować i rozkładać na czynniki pierwsze każdy z nich – ale nigdy nie przejmowałem się zbytnio poza tym, jak fajnie to brzmiało, gdy postać krzyczała tuż przed kulminacją walki. Czasami te nazwy ataków stają się niezwykle ważne dla przebiegu historii, a „Two Flashfires” potwierdza to, umieszczając je bezpośrednio w tytule odcinka. Chociaż walka Shoto i Dabiego ma większą stawkę dla świata poza nimi, w istocie jest to historia dwóch braci, niezmiernie zranionych przez swoje wychowanie – decydujących, w jaki sposób kontynuować dziedzictwo, którym obciążył ich ojciec, przez cały czas rozwinął jego charakterystyczny atak.
Decyzja Dabiego była oczywista na długo przed ujawnieniem swojej prawdziwej tożsamości. Jego pseudonim nawiązuje do kremacji – a odkąd poznaliśmy jego cel, stało się jasne, że żyje tylko po to, by dokonać zemsty na ojcu. Jego ciało może być starsze, a jego moce znacznie przekraczają to, czym były kiedyś, ale w jego sercu Dabi wciąż jest tym odrzuconym dzieckiem – desperacko pragnącym afirmacji, w jakiej został wychowany. Zatem logiczne jest, że każdy atak, każdy specjalny ruch, każdy mignięcie płomieni jest imitacją Wysiłku; widmowy niebieski duch, który żył tylko po to, by wciągnąć swojego ojca do piekła. Narracja opisuje Flashfire jako żar, który zniekształca widok wszystkiego wokół, a po całym życiu zwiększania tego ciepła, ta mgła ciepła jest jedynym sposobem, w jaki Toya może zobaczyć świat.
W przypadku Shoto jest to znacznie bardziej skomplikowane, ponieważ musi być. Podobnie jak jego brat wcześniej, Shoto nosi na skórze grzechy ich rodziny, ale dzięki wsparciu przyjaciół i bliskich udało mu się stłumić płonący w nim ogień i opanować go do przeciwnych celów. Nadal nie jestem do końca pewien, jak jego Flashfire Phosphor działa na poziomie nauk fizycznych, ale jego poezja jest jasna. Shoto zaakceptował, zinternalizował i ucieleśnił obie połowy swojej linii rodowej – i zsyntetyzował ją w płomień, który w końcu może zrobić coś innego niż zniszczenie. Znalazł rozwiązanie, które nie odrzuca ani nie poddaje się znęcaniu się przez ojca, i jest to jego jedyna nadzieja na uratowanie brata.
To uczucie ostatecznie sprawia, że ta walka przynosi skutek. Nie chodzi o pokonanie Dabiego, ale o uratowanie go – tak samo, jak Deku i Uraraka chcą pomóc swoim przeciwnikom. Gdy Shoto znalazł odwagę, by ponownie nawiązać kontakt z matką, chce podać bratu rękę, aby uratować mężczyznę przed pozwoleniem, aby wady ich rodziny definiowały ich oboje. Dabi zranił i zabił niezliczoną ilość ludzi, a każde życie było bardziej rozpalające, aby stos pogrzebowy Endeavoura był o wiele większy. Jednak Shoto zdaje sobie sprawę, że wszystko to wynika z nienawiści wywołanej obsesją i odrzuceniem ich ojca – i chce uwolnić Toyę z tego zaprzysiężonego paktu o morderstwie i samobójstwie. To jedyny sposób, aby zakończyć dla ich rodziny coś więcej niż żałosną tragedię. To ciernista i trudna ścieżka, której Toya nie chce, ale Shoto wie lepiej niż ktokolwiek inny, że czasami bycie bohaterem oznacza niesienie pomocy, o którą nie proszono.
To niesamowite uczucie zakończyć w najlepszy możliwy sposób odcinek będący czystym dramatem postaci. Niezależnie od moich zastrzeżeń co do tego, jak stosunkowo krótka i prosta była ta bitwa na papierze, ostatni atak w zupełności wystarczy, aby to zrekompensować. To uderzające, szczere zakończenie historii Shoto – nawet jeśli wszyscy wiemy, że to nie może być koniec. Dabi został zatrzymany, a część tej konkretnej historii dotycząca walki może się zakończyć. Mimo to ból, który tak długo nękał rodzinę Todoroki, nie jest tak łatwy do wypędzenia, aby pojedyncza walka mogła go rozwiązać. Jest jeszcze wiele do omówienia, ale jako dramatyczny punkt kulminacyjny dla Shoto i Toyi, ten odcinek powiedział wszystko, co trzeba.
Ocena:
My Hero AcadeKaren transmituje obecnie na Crunchyroll.
