Powiedziałbym, że bardziej przypomina to, że Koito przyłącza się do pobłażliwości Eldy, ale jeśli tak chce to ująć w notce, po prostu kontynuujmy.
znaczna część historii Elfa Otaku rozgrywa się w świątyni Eldy i wokół niej. Miło jest więc widzieć, jak znowu wychodzi i biega, gdy prowadzi zbiórkę pieczątek po konkretny przedmiot, na który ma oko.
Poza tym Elda korzysta również z zamówień online, a następnie uczy Koito i Koyuzu o jakimś starym Gry. Wiesz, po pokazaniu im 3DS, a następnie „Game Bay”.
W tej mandze jest wiele podróbek – napój energetyczny o nazwie Red Bell jest kolejnym oczywistym przykładem. Szczególnie interesujące jest to, że jeden panel wyraźnie pokazuje figurkę Pearl, która może być amiibo. Nie ma wątpliwości, że to Pearl ze Splatoon 2, pomimo mangowych nazw tych rzeczy, takich jak „Nintenoo” lub wspomniany „Game Boy”. Lubię jednak widzieć odniesienia do gier Nintendo – jest nawet moment, w którym Elda gra w Ring Fit Adventure.
Jak się okazuje, gry, o których Koyuzu chce się dowiedzieć, są nieco starsze niż pierwotnie miały na myśli konsole do gier wideo. Ponieważ Elda jest długowieczną elfką, ma całkiem interesującą wiedzę na temat historii Japonii. Jak na kogoś, kogo zawsze opisuje się jako gospodynię domową, Elda z pewnością ma wiele do powiedzenia na temat rzeczy z przeszłości.
Również w tym tomie poznajemy nowego elfa. Bardzo lubi Eldę i uważa się za starszą siostrę. Elda nie podziela tego sentymentu, szczególnie zdając sobie sprawę z tego, jaki jest elf. Nowy elf oznacza także nową miko; Koito ze zdziwieniem odkrywa, kim jest ten miko.
Otaku Elf to zawsze fajna lektura, a ten tom kontynuuje ten trend. Nawet obserwowanie, jak Elda i Koito zajmują się swoim codziennym życiem, jest czymś, co wydaje mi się całkiem zabawne, a rzeczy stają się ciekawsze, gdy na scenie pojawiają się nowe postacie. Naprawdę przyjemny tom tutaj.
