Jun Mayuzuki jest jednym z moich ulubionych autorów mangi, głównie z jej najnowszych prac nad wciąż romansem generycznym Kowloon (doskonała adaptacja anime jednoosonowa zakończyła się dopiero w ubiegłym sezonie). Skorzystałem z okazji, aby przejrzeć tę kolekcję jej wczesnej mangi, z których niektóre z nich poprzedzają deszcz, jej inna duża seria, która również otrzymała oszałamiającą adaptację anime od Studio z Studio w 2018 roku. Pożegnalne, Daisy obejmuje sześć opowieści w ciągu dziesięciu rozdziałów, i wszystkie są niezwykle dziwne, co może zaskoczyć zachodnich czytelników Mayuzuki bardziej przyzwyczajonych do niej (relatywnych). Autor łatwy do szuflady, niezłomnie odmawiając zgodności z konwencjami gatunku. Po „Romance” w wieku deszczu nie jest niczym, a związek centralnej pary Kowloon Generic Romance jest złamany w sposób, który prawdopodobnie nie jest w stanie pogodzić się z końcem opowieści. Jej postacie są złożone, niespokojne, ekscentryczne i zawsze fascynujące. Nie zawsze są one również łatwo polubić, i to intrygujące podejście do charakterystyki sprawia, że ta kolekcja jest tak niezapomniana.
Powinienem ostrzec potencjalnych czytelników, że pożegnal, Daisy nie jest podobna do innych prac przenoszonych przez Mayuzuki w języku angielskim, ponieważ jest seksualnie ekspliska (choć żadne genitalia nie są przedstawione). Nigdy nie mogłem dowiedzieć się, dlaczego stosunkowo oswojony romans ogólny Kowloon został sprzedany, owinięty kurczeniem, podczas gdy nie ma tu zaskoczenia. Co najmniej połowa pożegnania, rozdziały Daisy ociekają seksem i mam na myśli to zarówno w przenośni, jak i dosłownie. Jedna postać zastanawia się nad niepewności jej istnienia podczas mycia bałaganu jej kochanka z jej tyłek pod prysznicem. Inna postać masturbuje się wściekle wibratorem, fantazjując o potencjalnych kochankach, jednocześnie doprowadzając do dreszczowego punktu kulminacyjnego. Wszystko to jest napisane i narysowane w tak nieusuwalnie szczerym i rzeczowym stylu, z przesadnym humorem do rozruchu. Sceny seksu są rozszerzone i energiczne, nieuporządkowane i chaotyczne, choć wszystkie są przewidziane przez obiektyw żeński.
to nie jest in. Dwuczęściowa opowieść Szczype z Czapka Wątrobów i Czosnki, która śledzi wybitną feministyczną autorkę Kyouko Sakagami, którego niedawno opublikowana książka nazwa Twoja pochwa okazuje się niezwykle popularna wśród docelowych odbiorców kobiet poszukujących wzmocnienia pozycji i walidacji. (Nawiasem mówiąc, pochwa Kyouko nazywa się „Amazoness”.) Jest skłonna do wytrysku takich stwierdzeń, jak „pochwa złapie penisa-i pożerał ją!” Niestety, pomimo swojej publicznej feministycznej brawury, zawiera głęboki kompleks w odniesieniu do seksu-nie jest w stanie orgazmu z nikim oprócz jej zaufanego wibratora. Dopóki się nie pęknie, a ona wyrzuca go przez okno z obrzydzeniem. Jedynym mężczyzną, który według niej może zaspokoić jej potrzeby, jest jej sąsiad na dół, nieszczęsny, golgo 13, wiecznie zmarszczający brwi, szkicowy salon masażu „mydlandy”. Jej próby uwiedzenia go są zabawnie desperackie, ale także nieco żałosne. Pomimo całkowitego żałowania biednego faceta historia ma trochę szczęśliwego zakończenia. To trochę jak „co jeśli seks i miasto, ale bardziej szalone”.
Historia otwierająca codzienność jest jedyną wartością odstającą, ponieważ jest napisana z męskiej perspektywy. Yohsuke, obecnie bezrobotny mężczyzna w wieku 20 lub 30 lat, odbiera kobietę z baru, w pełni zamierzającą noc dzikich stosunków cielesnych, dopóki nie zobaczy, nieoczekiwanie, zewnętrzne genitalia. Jego randka Emily opisuje siebie jako „kobiecą” i „nieszczęśliwą kobietę trans”, która zaczął odcinać bardzo zdezorientowaną Yohsuke przez tydzień, mieszkając w swoim domu, ale gotowanie i wykonywanie prac domowych, jak „żona” Emily zawsze marzyła o zostaniu. Mimo że Yohsuke zaczyna zakochać się w Emily, chociaż w pewnym momencie stwierdza, że najważniejszą rzeczą, którą mają wspólną cechę, jest „dopasowanie d*cks”. To dość słodka historia, choć czasami opowiadanie historii Mayuzuki przedstawia się jako trochę naiwne. Jestem ostrożny wobec tropu Emily początkowo ukrywa ich fizyczną naturę, najwyraźniej „uwięzienie” mężczyzny. Co ciekawe, Emily wydaje się być jedyną postacią w książce, która podlega tradycyjnie kobiecej roli płciowej i nie jestem pewien, czy Mayuzuki próbuje coś o tym powiedzieć. Jest to także dziwny wybór, z jakim można otworzyć książkę, chyba że historie są być może ułożone w dniu zamówienia publikacji?
Odświeżający psychodelik to trzyczęściowa opowieść, której rozdziały są przeplatane między innymi historiami, po niepokojącej, noszącej okulisty Saiko Imawano, kobiecie, która najlepiej opisuje się jako „spoczynkowa twarz.” Nie jest nawet jasne, dlaczego Saiko nosi okulistę do pracy każdego dnia, ponieważ wydaje się, że nie ma nic złego w jej oku… obejmuje także całe swoje mieszkanie w ścianach i sufitach szalonego: setki rysunków męskiego współpracownika, na którym obsesja. W pewnym momencie, kiedy zaczyna nosić okulary, pospiesznie rysuje okulary na każdym rysunku, nawet zaciągając swoją (tylko) przyjaciółkę, aby pomóc w szaleństwie.
Saiko wydaje się być jedną z tych dość nieszkodliwych ekscentryków, pomimo jej przerażającego patrzenia w Sanpaku. W pewnym momencie kupuje dziwne hawajskie „Lucky Stigy”, że spędza cały rozdział machający jej głową. Szczerze mówiąc, nie wiedziałem, co zrobić z odświeżającym psychodelicznym, ponieważ nie doszło do żadnego wniosku. Po prostu się zatrzymuje. Zastanawiam się, czy miało to obejmować więcej rozdziałów? Warto przeczytać głównie dla rozrywkowych dziwnych ekscentryczności Saiko.
Thumbelina jest być może najbardziej emocjonalnie denerwującą historią, ponieważ podąża za młodą kobietą silnie sugerowaną przez zaburzenia odżywiania. Uwielbia gotować i publikuje zdjęcia skomplikowanych posiłków, które gotuje dla siebie i swojego chłopaka, desperacko desperacko walidacji, jaką zapewnia każde „lubi”. Niestety jej chłopak jest dupkiem; Używając jej do bezdusznych „szybkich” w kuchni podczas kolacji, po czym zostawił ją do jedzenia samego, jego inne apetyty zasłoniły. Mayuzuki zestawia obrazy seksualne za pomocą mediów społecznościowych, w jednym panelu przedstawiającym swobodny płyn rozlewa się na świecący ekran smartfona.
obojętne chłopak bohaterki nie troszczy się o jej gotowanie, a cokolwiek innego o jej życiu, a tylko jej eksceniczny sąsiad artystki artystki. Rozwija dziwną przyjaźń z artystą, która tworzy zabawnie nieodpowiednią rzeźbę z odlewów części ciała głównego bohatera, co czyni ją żarową z wściekłości. Przynajmniej artysta ją widzi. „Nie zaakceptuję niczego innego niż prawdziwy, prawdziwy cię”-mówi. Chociaż ta historia również nie kończy się w kategoriach fabuły, istnieje kulminacyjny moment zabawnej samorealizacji, nawet jeśli przybiera formę gołego tyłka opublikowanego online.
Mówiąc o zdjęciach niegrzecznych w mediach społecznościowych, dwuczęściowej piątej historii, Connected Night, śledzi Yuuki, kawiarni, który zatrzymuje swoje samooceny, publikując rajstopy z tytułu. Utknęła w niezadowalającym związku z mężczyzną, dla którego robi obowiązkowy seks, mimo że chce z nim zerwać. Yuuki zapoznaje się z drogą kobietą w średnim wieku, która stoi przez wiele godzin na rogu ulicy naprzeciwko miejsca pracy Yuuki, choć nie jest zaangażowana w prostytucję, ponieważ ludzie, którzy proponują ją, wydają się myśleć. Podobnie jak Yuuki, szuka walidacji swojej wartości i wydaje się zadowolona, gdy mężczyzna oferuje z nią pięćdziesiąt tysięcy jenów.
chłopak Yuuki, wydaje się z kolei czerpać z okazji dziewczyny na jego ramię w sytuacjach społecznych, ale Yuuki uważa, że ignoruje swoje uczucia; Jego zainteresowanie nią jest powierzchowne. Kiedy się rozpadają, natychmiast wpada w ramiona innego mężczyzny, tylko po to, by sprawdzić siebie i odrzucić jego postępy. Stwierdza, że chce „dać sobie wartość”, co jest poważnym celem, nawet jeśli jej próby tego do tej pory nie odniosły sukcesu. Zostawiłem tę historię trochę zdezorientowaną jej nagle zakończeniem, choć doceniam jej podstawowe tematy.
W końcu tytułowa historia pożegnalna, Daisy ma zupełnie inny, oldschoolowy styl sztuki, gdzieś pomiędzy Sailor Moon i Junko Mizuno, z przylegającym strumieniem koncentrującym. Daisy jest błyszczącą magiczną postacią dziewczyny, która ma wykształcenie na temat świata (tj. Seks) od notorycznego kobieciarza, zanim została wysłana do „Underworld”, gdzie prawie skończy za mąż za czerwonego Oni. Zabawne jest to w sposób bonkers i chociaż jego ton i treść są wyraźnie różni się od każdej innej historii w kolekcji, jego tematy trudnych romantycznych relacji utrzymują ją w ogólnym zakresie książki.
Mayuzuki jest tutaj mniej osiągnięta niż w jej najnowszym dziele, choć jest to nieoczekiwane. Style artystów ewoluują i udają się z czasem, a prawie każda strona wspaniałego romansu Kowloon generic można było sformułować i umieścić na ścianie. To niesprawiedliwe, aby oczekiwać, że starsza praca artysty utrzyma świecę do ich najnowszych, a pożegnanie Daisy jest cennym wglądem w wcześniejszy rozwój mistrzowskiego twórcy mangi. Podczas gdy historie tutaj są często niezadowalające narracyjnie, często wiąże się to z terytorium kolekcji opowiadań. Flair Mayuzuki do tworzenia naprawdę dziwnych postaci i umieszczenia ich w głęboko dziwnych sytuacjach lśni przez każdy wpis. Jej sama nieprzewidywalność i radośnie opowiadane historie to powiew świeżego powietrza. Choć nie tak niezbędne jak po deszczu lub ogólnym romansie Kowloon, pożegnal, Daisy jest zabawnym czytaniem dla fanów Mayuzuki, którzy chętnie naprawiają się podczas długiego oczekiwania między jej dłuższymi pracami.
