© Bakken Record, Pony Canyon Inc./Turkey! Komitet Produkcji Anime
Czy mogę podać ten odcinek 6 gwiazdek? A może nawet 7? Ten odcinek sprawdził każde możliwe pudełko, o którym marzyłem, ten program miałby i więcej: queerness, prowizoryczne kręgle za pomocą hej-to nie jest robota fizyczna i rozpaczy duszy, gdy jedna z dziewcząt pogrąża się w uczeniu się, że jest w porządku z zabijaniem ludzi. Doskonałość. Pyszne. Dokładnie to, czego chciałem.
Ten odcinek był, bardzo wyraźnie o dziewczynach-w szczególności Sayuri-mając na celu zmaganie się z różnymi normami epoki Sengoku. Początkowo przejawia się to w ich trosce o Sumomo, który zostanie panną młodą w małżeństwie politycznym po jej pierwszym okresie. Ale oczywiście, jak prawdopodobnie już wiesz, małżeństwa polityczne (a przynajmniej strategiczne) były nietypowe w XV wieku. Tak więc Sumomo oczywiście nic o tym nie myśli-w rzeczywistości wszyscy wydają się myśleć, że Mai i przyszłe dziewczyny wydają się zainteresowane, jest tu niezwykłe.
Tymczasem nie wiadomo, w jaki sposób ludzie, którzy miesiącznicy radzili sobie z okresami w czasie przed nowoczesnymi produktami sanitarnymi. Odpowiednio dla XV wieku warto zauważyć, że na ogół spędzali więcej życia w ciąży niż w XXI wieku. Nie oznacza to jednak, że spędzili tyle czasu w tym stanie, że nigdy lub ledwo nie doświadczyli swoich okresów. W tamtych czasach zwykle używali szmat lub prowizorycznych szmat jako podkładki. Przyznaję, że nie wiem, czym jest konkretnie Cinch, i miałem trudności z niektórymi wyszukiwarkami, aby dowiedzieć się o nich więcej.
i to prowadzi nas do suguri, a niektóre ładne spokój. Wcześniej powiedziano tutaj w Ann, że tego lata było dość dziwnym sezonem anime, mówiąc ogólnie. I odcinek Turcji w tym tygodniu! Nie robi nic, jeśli nie potwierdza tego. Linia wciąż jest nieco rozmyta w szczegółach tożsamości płciowej Suguri; Czy oni (i będę używać zaimków dla nich, dopóki nie stanie się jasniejsze, jakie byłyby ich preferencje, odzwierciedlając, jak same Suguri używają neutralnego pod względem płci „Watashi”, aby nazywać siebie) postrzegać siebie jako to, co opisalibyśmy jako crossdresser, trans, nie-binarne, a może coś innego? Czy Suguri w ogóle dba o etykiety za ich tożsamość płciową? Wszystko to, a niektóre wibracje Crush działają między Sayuri z Suguri i Mai. Mówiąc dokładniej, podobnie jak seria sprawiałaby, że Sayuri podkochuje się w Mai, o którym nieustannie myśli; Widzimy również, że Suguri jest ustawiony jako kolejne potencjalne zainteresowanie miłością. Wiesz, Eyes Emoji.
To prowadzi nas do naszego wielkiego wykończenia. Showstopper. Na co wszyscy czekaliśmy (lub przynajmniej). Chociaż w tej erze było coś więcej, jej przemoc jest często kluczową częścią tego, jak definiujemy erę Sengoku. A Sayuri dowiaduje się tego na własnej skórze. Mianowicie, o wiele bardziej prawdopodobne jest, że będziesz musiał zabić innego człowieka z konieczności lub samozachowawczości.
Z perspektywy czasu, odcinek w zeszłym tygodniu był świetny, aby mieć wcześniej. W zeszłym tygodniu po raz pierwszy zobaczyliśmy którąkolwiek z dziewcząt w jakimkolwiek prawdziwym, być może zagrażającym życiu niebezpieczeństwu. Oczywiście wszystko się udało, ale zasłoniło pomysł, że nie są dokładnie w bańce i że jeśli chcą wydostać się z tego żywy, będą musieli robić rzeczy, które niekoniecznie chcą. W tym tygodniu pomysł ten został skrajnie skrajny w postaci Sayuri, który trzyma się Suguri, aby zakończyć życie bandyty-coś, co Suguri nie uważało za szczególnie niezwykłą okoliczność. Tymczasem dla Sayuri jest to traumatyczne na wielu poziomach. Nie tylko słuchała końca życia mężczyzny, ale musi pogodzić się z tym, jak wymagały tego jej okoliczności i może to zrobić ponownie. Zdecydowana inaczej, boleśnie musi zaakceptować, że może będzie musiała zabić, a przynajmniej przymknąć oczy na zabijanie innych. Tak czy inaczej, jest to wiele dla niej, aby zaakceptować resztę stresu związanego z jej okolicznościami.
To, co moim zdaniem prowadzi wszystko do domu, jest proszenie Sayuri do Suguri-jak to błaga-że życie bandyta jest nadal życiem i że nie było błędem. Tymczasem Suguri mówi Sayuri, że jest to jedyny sposób na ochronę wszystkich. Sayuri nie chce tego zaakceptować-ale ona też nie chce, aby ktokolwiek uwielbia się zranić. Sayuri powoli się rozkłada, a potem szybko. Wyznaje, że pochodzi z przyszłości i że w przyszłości ludzie po prostu się nie zabijają. Ucieka we łzach, zastanawiając się nad ciężarem życia.
Myślę, że w szczególności uderza to w taki akord, ponieważ Sayuri zmaga się z czymś, z czym więcej ludzi powinien starać się walczyć z historią, nawet jeśli nie robią tego z zamiarem, powiedzmy, dążąc do kariery akademickiej: ciężar życia historycznego. To dla nas takie łatwe, w XXI wieku i dzięki sile z perspektywy czasu, aby żyć w odległej przeszłości-ludzie, którzy spacerowali po ziemi przed dziadkami naszych dziadków-jako coś, co w najlepszym razie jest abstrakcyjne. W najgorszym przypadku, z pewnością ich śmierć nie mogła być tak wielka sprawa, ponieważ życie było wtedy o wiele trudniejsze, prawda? A jednak tak nie jest. Życie było o wiele więcej niż nagie niezbędne rzeczy, do których często pozbawiamy epoki historii-było to o wiele więcej niż nieszczęścia, że często pamiętamy ich czasy i miejsca. Ludzie grali w gry, mieli hobby, mieli przyjaciół-tak, nawet w Japonii Sengoku. Nawet życie, powiedzmy, XV wieku jest nadal życiem. I to utrzymuje wagę aż do życia XXI wieku. Tylko dlatego, że żyli w czasach, w którym w XXI wieku nie pamiętamy-że musimy posiekać jak puzzle pełne złamanych kawałków-nie oznacza, że ich życie było mniej ważne. A kiedy wystąpią tragedie, epoka, w której żyli, nie czyni tych tragedii mniej tragicznych-ponieważ istnieje próg, w którym po pewnej liczbie lat śmierć przestaje coś oznaczać. Ale życie Sayuri, życie jej przyjaciół i życie tych, którzy ją chronią, mogłyby bardzo prawdopodobne, że zagraża. I we łzach, zmuszona do podjęcia tego, co jest bardzo trudną decyzją, by porzucić swoją moralność w imię samozachowawczości-zdaje sobie sprawę, że jest w sytuacji zabójczej lub poczujonej. Biały kwiat, na który patrzyła, na którą kamera utrzymywała się co kilka sekund, wkrótce jest zabarwiona krwią.
Sayuri nie jest już tą samą osobą, którą była na początku odcinka, i mniej więcej mówi tyle. Takie chwile są dokładnie takie, jakim mam nadzieję z tej serii, w chwili, gdy zobaczyliśmy świeżo zdekapitowaną głowę mężczyzny. W jednym pojedynczym odcinku Sayuri przeszedł od bycia najgłuszczonym w tle do jednego z największych centralnych punktów serialu. Aby zakończyć to lżejszą nutą, oto mem, którego nie mogłem się oprzeć do końca odcinka.
ocena:
Turkey to Crunchyroll.
