Zwykle oglądamy przeszłość w różowym świetle lub delikatnie odcienionej sepii. Tak, złych rzeczy wydarzyły się dawno temu, ale wciąż był to prostszy czas-bez Internetu, bez ciągłego napadu na telefony, po prostu świat, który wydaje się nie do końca realny, jeśli nie lepszy. Iwakura Aria, oryginalna powieść wizualna Mages, absolutnie to rozumie. Akcja w 1966 r., W oddali, w którym nie możemy regularnie wchodzić w interakcje z ludźmi, którzy je żyli, ale wciąż w wspomnieniach o przyzwoitej części populacji. To sprawia, że jest mgliste, wrażenie, że historia wykorzystuje.
© Mages
Fabuła śledzi szesnastoletnią Ichiko Kitagawa. Sierota, dorastała w kombinacji zastępczych domów i sierocińca, a teraz, gdy jej obowiązkowe szkołę jest zakończone, musi wejść na rynek roboczy. To nie okazało się łatwe, a kiedy ją poznajemy, jest na pchlim targu, sprzedając przedmioty z korzyścią dla sierocińca, który zabrał ją pomimo jej zaawansowanego wieku. Wśród rzeczy na sprzedaż jest obraz, który zrobiła, i to właśnie przyciąga wzrok dobrze ubranego mężczyznę o imieniu Amane Iwakura. Kupuje jej malarstwo i czyni ją niewiarygodną ofertą: przyjść do jego rezydencji jako pokojówka. Ma, mówi, córkę jej wieku, która kocha sztukę, i chciałby, aby Ichiko z nią interakcja. Ichiko jest podekscytowana i akceptuje, ale kiedy przybywa do rezydencji, wkrótce staje się jasne, że nie wszystko tak się wydaje.
© Mages
this is Is. że nic nie jest zmarnowane. Dotyczy to szczegółów podstawowych, niewielkich interakcji postaci i prawie każdej poważnej rozmowy. Umożliwia to historię stworzenie głęboko zrealizowanego świata bez przytłaczania gracza, i przyczynia się do ogólnego postępu fabuły, który zamiast być „kręty”, powiedziałbym, że zamiast tego upuszcza objawienia takie jak bułka masła, od czasu do czasu pozostawiając cały bochenek na ścieżce. To daje historię poczucie niepewności, ponieważ nigdy nie jesteś pewien, które objawienie będzie ostatnim lub dokąd pojawi się historia, gdy coś zostanie ujawnione. Niespodzianki zawsze wydają się wstrząsami, ale żaden z nich nie wychodzi z niebieskiego, i wszystko buduje, aby stworzyć historię, która ma sens, nawet jeśli nigdy nie podejrzewasz, że sprawy zmierzały w danym kierunku.
© Mages
Jest tylko trzy znaki główne, chociaż Sui, Sui, Sui, również. Ichiko jest głównym bohaterem, a większość gry jest widoczna jej oczami. Dostajemy również momenty od Amane, jak i punktów jego córki Arii, które pomagają zmyć wskazówki i poinformować nas, ile brakuje Ichiko. Wiele z nich wykonuje się za pomocą czarno-białej sztuki (z jasnymi plamami czerwonymi), które tworzą uderzający kontrast z resztą dzieł sztuki, która jest w pełni kolor i umiarkowanie realistyczna. (Faces, zwłaszcza Aria, mogą być nieco niesamowite, ale to działa z fabułą.) Aria jest postacią, z której słyszymy najmniej, co ma sens: chociaż gra nosi nazwę jej, jest bardziej przedmiotem kultu, przywiązania lub przyciągania dla otaczających niej ludzi. Aria, jako osoba, niekoniecznie jest kimś, kto wolno istnieć.
© © © Mages
Jako powieść wizualna, rozgrywka jest dość prosta. Większość gry polega na czytaniu i rozwoju tekstu; Wybory dialogowe pojawiają się czasami bez większego rymu lub powodu, chociaż punkty zawsze okazują się ważne później i prowadzą do jednego z dziewięciu możliwych zakończeń o różnej subiektywnej dobroci. Istnieją również sekcje, w których Ichiko bada lub czyści rezydencję, które wymagają od gracza, które pokoje (y) wejść. Pokoje z informacjami o prognozowaniu są oznaczone na czerwono, ale w każdym z nich można się czegoś nauczyć, a ja zachęcam do dwukrotnego odwiedzenia każdego pokoju. (Co więcej, nie zmienia dialogu.) Gra ma solidną funkcję automatycznej, która ostatecznie pisze wcześniejsze zapisy, ale dostępny jest również ręczne zapisywanie za pomocą przycisku + na przełączniku. Zajęło mi to dłużej, niż chciałbym przyznać, że wymyślę, ponieważ po pierwszym załadowaniu gry po prostu wskakuje od razu, a podręcznik musi być dostępny z menu, który wymaga przycisku +, a nie z Y, tak jak byłem przyzwyczajony. Gra jest w pełni i dobrze przejęta, a muzyka jest odpowiednią nawiedzającą-prawie w tle, dopóki nie zdasz sobie sprawy z tego, co słyszysz, co uważałem za bardzo skuteczne.
© Mages
iwakura aria nie jest delikatną ani słodką grą. Handluje pytaniami o miłość i bólu oraz czy bohaterowie mogą oddzielić te dwie rzeczy-lub jeśli chcą. Przechodzi lesbijska historia miłosna, ale jest ciemna, a gracze powinni być świadomi, że ta gra dotyczy kultów, przemocy, samookaleczenia i niemal morderów. Jest też sporo krwawych obrazów, chociaż waham się, czy naprawdę nazwać to wyraźnym. Mimo to nie jest to gra dla osób o słabym sercu lub żołądka.
W słowniku aria jest towarzyszy solo w otoczeniu operowym. Chociaż gra nosi nazwę Arii, definicja tego słowa również pasuje-niezależnie od tego, czy postrzegasz Ichiko czy Arię jako piosenkarkę, z drugą jako akompaniator, to oboje razem tworzą arię Iwakura Manor. Historia nigdy tego nie traci, a jej poboczne historie, odblokowane w różnych punktach głównej historii, pomagają jej wesprzeć. Jeśli jesteś fanem domu w Fata Morgana lub Dark dziewice, jest to gra, którą chcesz zagrać.
