Mniej więcej w tym czasie Netflix ogłosił, że będzie domem dla następnego projektu Studio Orange (Trigun Stampede, Beastars) i Qubic Pictures (Eden), Lewiatan-adaptacji anime powieści alternatywnej historii I wojny światowej napisanej przez Scotta Westerfelda i zilustrowanego przez Keitha Thompsona. Nie znając wówczas książek, nie byłem do końca pewien, co zrobić z serii od pierwszego spojrzenia. Wiedziałem jednak, że jestem grą, aby oglądać wszystko, do czego przywiązano Studio Orange.
Flash-forward do około tygodnia temu, a ja powstrzymuję łzy jako porywający motyw Joe Hisashi gra nad napisami serialu. To było w tym momencie, wiedziałem, że mam coś wyjątkowego. Mogę z całego serca powiedzieć, że Lewiatan jest taką historią, której potrzebujemy teraz-opowieść o ludziach z różnych środowisk, która zdaje sobie sprawę, że mają więcej wspólnego ze sobą, niż przywódcy ich narodu chcieliby, aby uwierzyli.
Tak, z obecnością chodzących czołgów i latających wielorybów, jasne jest, że Lewiatan bierze się w fantastycznie, ale serial nigdy nie unika ponurej realiów historii, z której zbudował swoją narrację. Seria to historia wojenna. Fakt ten jest przezroczysty od skoku, gdy widz zostaje przedstawiony Alek, gdy budzi go ze snu w środku nocy. Lojalni służący jego rodziny, sympatyczny mechanik Klopp i stoicka hrabia Volger, szybko rzucają księcia za kontrolą masywnego dwunożnego zbiornika znanego jako Stormwalker. Duet początkowo mówi Alekowi, że po prostu wybierają się na proste ćwiczenie treningowe, ale gdy Walker odszedł coraz dalej od zamku, przychodzi, aby nauczyć się prawdy o tej wycieczce-jego rodzice zostali zamordowani, a teraz ucieka od niemieckiego wojska. W Wielkiej Brytanii młoda dziewczyna wybiega po drzwiach, gdy dokonała końcówek swojej personelu „Dylan” Sharp. Gdy podchodzi do centrum rekrutacyjnego, Sharp jest przerażony, ale podekscytowany szansami na wejście do wojska. Chociaż chce służyć swojej królowej i kraju, Sharp faktycznie pragnie latać po niebie jako lotnik na pokładzie Lewiatana-latającego wieloryba, który służy jako klejnot koronny brytyjskiego wojska. Ale jeśli niedoszły lotnik chce na pokładzie Bestii, musi pokazać mosiądzowi, że wie coś o wspaniałej pływającej meduzach używanej w operacjach zwiadowczych.
to moment, w którym ten moment to magi Lewiatan po raz pierwszy pokazuje się w pełnej sile, uchwycając radość i radość Sharpa, gdy wspina się na niebo na tej chrzcowej bestii. To prawie tak, jakby zabierała się do nieba na żywym balonie na gorące powietrze, zwisając z niego, jakby nosiła spadochron. Ale ten krótki moment Bliss odparowuje, gdy burza kończy się szybciej wysyłanie do Lewiatana, niż się spodziewała. Niedługo potem niemiecki atak wysyła latającego wieloryba w szwajcarskich Alpach-tylko gdzie kryje się Alek. W tej mroźnej tundrze po raz pierwszy spotykają się książę i biedak, spotykając swoje losy na zawsze.
Historia Leviathana jest niczym krótkim. Reżyser Christophe Ferrreira i scenarzysta Yuichiro Kido dostosowują oryginalną trylogię Westerfelda w wyjątkowo gładkie i spójne doświadczenie, które idzie prosto w serce. Niektóre elementy fabuły i postacie z oryginalnych powieści są tracone w adaptacji, ale te wybory wzmacniają podstawowe tematy serii, pozwalając jej silnie stać na własnych zasadach bez potrzeby dodatkowego materiału. W moim czasie z serią powiedziałbym, że najlepiej cieszyć się w spokojnym tempie. Co jest łatwe do zrobienia, biorąc pod uwagę określone przerwy między łukami co cztery odcinki.
Ale opowiadając własną wersję historii Westerfelda, zauważyłem, że „kreacje serialu pozornie wzięły wskazówki z największych opowieści o wojnie anime, aby wzmocnić własne. W szczególności fabuły Lewiatana przypomniały mi trochę oryginalnego serialu telewizyjnego Gundam Gundam. Obie prace podążają za brukowaną załogą złożoną z cywilów, żołnierzy, a nawet rzekomych wrogów, którzy starają się zeskrobać wśród intensywnego konfliktu. Scena od początku serii, w której Volger próbuje uderzyć w pewne sens w Aleka, dziwnie przypominała słynną scenę z Real Robot Classic.
Podobnie jak ta ukochana seria, Lewiatan chce pokazać, w jaki sposób zuchwałe, pozornie losowe działania mogą nasilać konflikty na gorsze-element, w którym po raz pierwszy w pełni zrozumiałem Gundam. Chociaż niektóre porównania można wyciągnąć między alternatywnymi światowymi ustawieniami Turn A i Lewiatan, uważam, że wpływ tego pierwszego można odczuwać w przedstawieniu Sharpa przez ostatnie. Podobnie jak obróć bohatera Lorana Cehacka, Sharp jest przedstawiany jako osoba kolorowa z płynną relacją z jej tożsamością-związek, który jest wzmocniony tylko jako serie beczki do finału.
Na temat wpływów, poruszający wkład Joe Hisaishi w cudowną ścieżkę dźwiękową Nobuko Todę i Kazumę Jinnouchi prawdopodobnie sprawiają, że widzowie pomyślą o wielkich studio Ghibli, takich jak ruchomy zamek i zamek Howl w niebie. Powiedziałbym jednak, że serial ma większe poczucie pokrewieństwa ze światowym arcydziełem teatru-linii produkcji anime, w których przyszłe oprawie anime, takie jak Hayao Miyazaki i Isao Takahata, obcinali zęby na adaptacjach literatury zachodniej, takiej jak Anne of Green Gables. Biorąc pod uwagę, że Lewiatan jest adaptacją samej zachodniej serii powieści, nie mogłem powstrzymać się od podobieństw.
Nie przywołuję się lekko nazwa Gundam lub World Masterpiece Theatre, raczej faktem, że Lewiatan stoi sam w rozmowie z wielkimi, którzy byli przed nim. Te elementy specyficzne dla anime również powracają do powieści, dając czytelnikom nowe jedzenie do przemyślenia, patrząc na tekstowy dialog między tą serią a powieściami Westerfeld. Dla mnie prace między sobą, bez poczucia prostego odniesienia, służą jedynie ulepszeniu tych dzieł. W końcu nic nie powstaje w próżni.
Na końcu technicznym Lewiatan jest genialnie skonstruowany-budując pęd zbudowany przez Studio Orange na Trigun Stampede. Podczas krótkiego rozmowy z producentami Kiyotaka Waki i Yoshihiro Watanabe w Otakon w zeszłym roku miałem wrażenie, że Leviathan nie zdarzyłby się, gdyby nie lekcje, których nauczyli się podczas pracy nad Stampede. Zwłaszcza, gdy zaczyna się porównywać potężne wargi Triguna z masywnymi wytworzonymi bestiami Lewiatanu. Dzięki studiu pracującym w Lockstep ze zdjęciami Qubic, produkt końcowy jest wypełniony oszałamiającymi widokami, gwiezdną animacją postaci i mnóstwem dynamicznej akcji.
Pomimo tych osiągnięć jest jeszcze kilka wizualnych czkawek tu i tam. Na przykład wcześnie zauważyłem, że modele są pozornie zsynchronizowane z oryginalnym japońskim ścieżką audio. Stwarza to kilka rozbieżności, gdy stosuje się angielski dźwięk, jednak był to czynnik, o którym szybko zapomniałem, gdy stałem się bardziej zainwestowany w serię. To był ten sam przypadek w okazjonalnych płaskich tkaninach, jak z kurtką Aleka tuż przed jego pierwszym spotkaniem z ostrym… i znowu stał się dla mnie brakiem. Jeśli historia jest tak dobra, mogę przeoczyć trochę wolności tu i tam.
Wreszcie angielski dub wyprodukowany przez grupę VSI jest fantastyczny. Dub, z obsadą głównie nieznanych aktorów, dub imponuje szereg zróżnicowanych akcentów i mocnych wyników. Od czasu do czasu może być czytana sztywna linia, ale jest to wada, którą mogę przeoczyć, biorąc pod uwagę, jak żywe i ciepłe są ogólnie występy. Zwrot Broghanne Jessamine, gdy Sharp wyróżniała się w szczególności, ponieważ zręcznie równoważy walkę postaci o utrzymanie swojej osłony w świecie wrogim kobietom z własną zuchwałą szkocką dumą. Chciałbym również podkreślić występ Michelle Lukesa jako dr Nora Barlow, cenionego naukowca, który buduje pokrewieństwo z tymi samymi przeszkodami-dało jej przeskakiwać z ostrożnością i inteligencją.
Patrząc na dzisiejszy napięty krajobraz polityczny i społeczny, odświeżające jest serial, który chce pokazać, w jaki sposób ludzie są zjednoczeni, a nie podzieleni. W tym samym czasie Lewiatan niezachwija swoje otrzeźwiające przedstawienie okropności wojny i okoliczności, z których te tragedie rodzą się. Zwłaszcza, gdy uważa się, że jest to historia I wojny światowej, niezależnie od bestii i robotów. Nie mam wątpliwości, że Lewiatan jest nie tylko jedną z najlepszych serii lat dwudziestych, ale najlepszą historią wojenną, jaką widziałem od lat. Jeśli jest jedno anime, które tak przejmująco do geopolitycznego momentu, w którym obecnie patrzymy na przeszłość, to lewiatan.
