© にいさとる・講談社/Wind Breaker Project
Prawdopodobnie najbardziej negatywną rzeczą, jaką mam do powiedzenia na temat tego odcinka Wind Breaker, jest to, że ujawniają prawdziwe imię „Franka”, więc niestety nie mogę nazywać go „Frankiem”. Yamato Endo to doskonale fajna nazwa, a on odpowiednio debiutujący w historii reprezentuje obliczoną, skuteczną eskalację. Jest to silny wzrost na ostatnim etapie tego odcinka programu, który kilka razy potknął się o siebie w pośpiechu. Ale człowieku, to było naprawdę zabawne, że mogłem nazwać tego faceta Franka, a ja będę tego tęsknić.
Ta sekcja z Endo to bardzo wyraźnie zakodowana koda. Odcinek otwiera się na zwyczajowym posiłku wiatru Wind Breaker. Widzisz, wszystko jest w porządku! Nawet Suzuri po prostu spędza czas, całkowicie wyluzuj! To zabawne sposób, w jaki przecięcie rzeczy ustanowionych w ten sposób rodzi dalsze pytania o to, co faktycznie poszło w przerywanym czasie, który został pominięty. Zwiększa wystarczającą ilość tajemnicy o tym, kim był Frank i co mogło się stać. To eskaluje napięcie do tej historii, która została nieco spuszona przez wiele niewłaściwych dramatycznych wdrażania ostatnich odcinków. Widzowie wiedzą, że za konfiguracją opowieści o przeszłości jest coś kulminacyjnego i można go przygotować.
Wind Breaker ma świadomość jego struktury i prezentacji w najsilniejszych momentach. To widoczne, gdy odcinek odwraca zegar, przedstawiając wkrótce sprawdzone imię Endo jako nihilistyczny badass, który nonszalancko wskoczy na ulicę z kilku opowieści… tylko po to, by natychmiast chwycić kolana z bólu i zdać sobie sprawę, że tego rodzaju manewery filmowe akcji nie działają w prawdziwym życiu (tak samo jak łamania wiatru). Jest onieśmielający, ale wciąż jest osobą, ponieważ wszyscy ci chłopcy są pomimo swoich akrobatycznych ataków i sensowności galaktyki mózgu. Endo był nawet jednym z tych chłopców, w pewnym momencie.
Oczywiście nic z tego nie jest wyraźnie określone. Jest to po prostu widoczne dla wszystkich dorosłych na widowni, którzy wiedzą, co leży po drugiej stronie ukończenia studiów, od młodzieży, szkoły i wszystkiego innego. Podobnie jak Keisei Street i Roppo Ichiza na początku tego łuku, Endo reprezentuje życie i szerszy świat poza furiną. Nie jest nawet po „stronie”, jak pokazuje, jak wzrusza ramionami podżeganej walki ze wszystkimi ciężkimi postaciami i postanawia nie zawracać sobie głowy próbą odzyskania Shizuki. Jest przede wszystkim, zespoły, szkoły i dzieci. Są to ładnie animowane ataki rzucane przez Kanji, Tsubaki i inne przed Endo. Dla Sakury Endo jest odzwierciedleniem swojego poprzedniego ja: niedawnego samotnego wilka, który mógł sobie poradzić. Najwyraźniej w jakiś sposób docieka do Sakury, widząc, że Endo jest tak daleko poza nim, jak mógłby potencjalnie być poza Bofurinem. Pozwala Sakurze wątpić w rozwój postaci, czując się przyjęty między innymi i ucząc się polegać na nich, w wiarygodny sposób, który nie jest po prostu cofnięciem go ze względu na dramat. Pomaga to, że Sakura pokazała się później z tymi złymi wibracjami, przez coś tak osobliwego jak noc gry z chłopakami.
Uczucia pozostawione w powietrzu, gdy odcinek przychodzi pełny obrót obowiązkowego posiłku wspólnego wśród wymyślonych wrogów. Wydaje się, że Suzuri nieco szybko został zarzucony, ale myślę, że nie mogę narzekać zbytnio na nie spędzając wystarczająco dużo czasu na tym, kiedy jego poprzednie prowadzenie nie byłem wystarczająco pod wrażeniem. Jest wystarczająco dobrze jako na bok do bardziej koncepcyjnie mięsistej rzeczy z Endo i Sakurą. Pozostawia główny bohater, który czuje się, jakby ma gdzieś nowy, gdy zdaje sobie sprawę, jak świat rozszerza się poza niego i jego uczniów shenaniganów. I nie mam też nic przeciwko widzeniu tych facetów związanych z rundami Mario Kart. To prawie wystarczy, aby nie nienawidzić głupiego fiksacji gry Suzuri. Mimo wszystkich moich stymulowanych narzeków w ciągu ostatnich kilku tygodni oznacza to, że ta część łamania wiatru wychodzi przyjemna notatka. Z niecierpliwością czekam na to, co wygląda, dla całego świata, aby być przeglądem wydajności Sakury w przyszłym tygodniu.
Ocena:
Wind Breaker obecnie przesyła strumieniowo w Crunchyroll w czwartki.
Chris obejrzał co najmniej 100 anime i naprawdę naprawdę naprawdę myślała, że większość z nich była przynajmniej w porządku. You can peruse his thoughts on those and other subjects over on his blog, or see which cartoon girlfriends he’s reposting art of over on his BlueSky.