Zdjęcie przez otacat
Czytelnicy pytają:
Po pierwsze, co się stało? Oto szybka harmonogram.
reuters , „prezydent USA Donald Trump w niedzielę w niedzielę tańczyka, wyprodukowana przez amerykańskich filmach, wyprodukowano na terenie filmu, wyprodukowany w filmie, wyprodukowany w filmie. Przemysł filmowy umierał „bardzo szybka śmierć” z powodu zachęt, które inne kraje oferowały zwabieni filmowców… ”
Artykuł podaje, że prezydent napisał:„ Jest to wspólny wysiłek innych narodów, a zatem zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego jest to, że jest to oprócz wszystkiego innego. Aby użyć swoich uprawnień wykonawczych do nakazania awaryjnych środków taryfowych bez uchwale nowych przepisów, co wymaga przekazania nowego projektu ustawy przez Kongres. Jest to ważne i zwrócimy się do niego później.
Dobra wiadomość jest taka, że mniej niż 24 godziny później hollywood reporter
Jest to szybko rozwijająca się historia i jako taka, wiele z tego, czego nauczyliśmy się w niedzielny wieczór, zmieniło się od środy rano. Prezydent Prezydent Social Post miał miejsce po tym, jak spotkał się ze swoim „hollywoodzkim ambasadorem”, aktorem (i ojcem Angeliny Jolie), Jonem Voight, który jest autorem siedmiopunktowego planu, który nazwał propozycją „Make Hollywood Great”. Sekcja 3 dokumentu obejmuje taryfy mające na celu zniechęcanie amerykańskich produkcji z filmowania za granicą w celu skorzystania z zagranicznych zachęt podatkowych. Voight proponuje, aby ci twórcy filmowi zostali ukarani 120% taryfą, która „zostanie umieszczona na tej produkcji równej 120% wartości otrzymanej zachęty zagranicznej”. Nie trzeba dodawać, że okaleczy to większość tych dużych produkcji studyjnych. Ale! Dokument nie wspomina o 100% taryfie na film wykonany przez zagraniczny. W planie Voighta nie ma nic, co wymaga nałożenia płaskiej taryfy na francuskie filmy Arthouse, K-Drama lub anime. Taryfy wydają się być zaprojektowane wyłącznie po to, aby karać amerykańskie produkcje, które poruszają się za granicą, a nie lokalni dystrybutorzy, którzy importują zagraniczne treści filmowe i telewizyjne. Można słusznie argumentować, że sposób odwetu w naturze jest zwiększenie programów ulg podatkowych w Stanach Zjednoczonych na szczycie niektórych stanów lokalnych rządzeńs-sponesored podtrzymania twierdzą. Od środy wydaje się, że jest to
Oprócz taryf, usunięcie „zwolnienia de minimis”, które pozwoliły na wolny oddział na import małych pakietów wycenionych poniżej 800 USD z Chin i Hong Kong do Stanów Zjednoczonych, wysłało dreszczowe kolekcjonerstwo i hobby. Japońscy sprzedawcy i importerzy krajowi polegają na niezawodnych międzynarodowych logistykach i progach zwolnionych z podatku. Konsumenci zwykle kupują mniej, gdy nie wiedzą, czy są zobowiązani do płacenia cła za rzeczy, które kupują online. To nie wpływa tylko na amerykańskich fanów. Kiedy Ameryka kicha, reszta świata przeziębia się. A teraz przyjeżdżają po nasze anime! Niedawno omawialiśmy taryfy wpływu na import manga i kolekcjonerskie anime, takie jak figurki produkowane w Chinach i innych krajach azjatyckich. Zagrożenie to zmniejszyło się przez pewien czas, dopóki nie było, a dziś żyjemy w świecie, w którym 145% taryf zostało nałożonych na towary wytwarzane w Chinach, a japońskie firmy, takie jak Good Smile Company, ogłosiły, że tymczasowo „zatrzymają” zamówienia w przedsprzedaży dla klientów z siedzibą w USA. Ponadto lokalni sprzedawcy podjęli również podobne działania, w tym buyanime.com usuwanie opcji zakupu z wszystkich elementów, które obecnie nie są w magazynie. jak 100% tańczyka w All-zagranicznym filmie Praca telewizyjna? Jeśli ta proponowana 100% taryfy miała wpłynąć na wszystkie zagraniczne filmy i telewizję, a nie tylko amerykańskie produkcje nakręcone za granicą, jak to może działać i kto by za to zapłacił? W przeciwieństwie do BanPresto One Place Figurine, którą chcesz odebrać w lokalnym gorącym temacie, w którym konsument zapłaci za tę taryfę w formie wyższej ceny detalicznej, istnieje kilka różnych sposobów, w jakie można pobrać taryfę na zagranicznym filmie. W przypadku filmów anime, Japonia produkuje je, a następnie wydać prawa do dystrybucji partnerom zagranicznym, takich jak zdjęcia sony, Crunchyroll i GKids. Firmy te oferują z góry minimalną gwarancję lub „MG”, a także zgadzają się podzielić procent przyszłych zysków, które zarabiają na zarabianiu filmu, w tym domowe wideo i streaming. Płatność MG jest również znana jako opłata zaliczki lub licencyjną. Wdrożenie taryfy jest łatwe. Jeśli dystrybutor zgodzi się zapłacić MG w wysokości 1 mln USD za prawa do dystrybucji, musi teraz zapłacić rządowi USA taryfę 1 mln USD. Koszt licencjonowania anime będzie teraz dwa razy drogi niż wczoraj. Oprócz MG, dystrybutor podzieli się również „przychodami netto”, które zarabiają w kasie („sprzedaż biletów”). W tym przypadku przychody netto pozostało po tym, jak wystawca teatralna (AMC teatry, Regal itp.) Odlicza 30–40% ceny biletu, 20% jest wypłacane w podatkach lokalnych, a druk i reklama („P&A) odliczane są koszty. Po powrocie dystrybutora. Dzięki licencji na anime dystrybutor zgadza się z producentem dochodów kasowych. Zarobki, ponieważ USA generują ponad 41% wszystkich zagranicznych dochodów z praw do strumieniowego. Heck! Nawet bez wdrażania tych taryf nie ma większej niepewności i nikt nie inwestuje w czasach niepewności. , jakie zagrożenie tą taryfą może spowodować, że mniej anime licencjonuje amerykańskie firmy podczas obecnej administracji. Wpłynie to na fanów w pozostałej części świata, zwłaszcza anglojęzyczno, ponieważ ogólnie polegamy na dystrybutorze USA w celu sfinansowania kosztów lokalizacji, a następnie mniejsze anglojęzyczne terytoria, które częściowo dotrzymują, aby uzyskać dostęp do tych aktywów dla wydania Wielkiej Brytanii i Australii. Kolejny sposób, w jaki tego rodzaju taryfy tego rodzaju mogą wpłynąć na produkcję anime. Być może zobaczymy niektóre z większych i bogatszych firm produkcyjnych anime, takich jak Aniplex, Toei lub Toho, które ostatnio przejęły się, kupują amerykańskie studio animacji 2D, takie jak Austin’s Powerhouse Animation, lub LA Titmouse, Inc. Oboje mają duże doświadczenie w pracy w azjatyckiej animacji 2D. Może to być inteligentny ruch strategiczny, jeśli te taryfy przylegają. Z jednej strony te taryfy narzucone przez USA mogą przekształcić samą definicję tego, czym jest anime. Łatwo jest zapomnieć, że Japonia ma problem z wydajnością produkcyjną, a ich liczba krajowych animatorów spada jeszcze bardziej w ciągu najbliższych kilku lat. Japonia zacznie rozszerzać międzynarodowy rurociąg produkcyjny poza Koreę i Chiny. Uważam, że rynek amerykański jest zbyt duży i zbyt lukratywny, aby Japonia mogła odejść od niego, więc co jeszcze moglibyśmy zobaczyć w odpowiedzi na te bezprecedensowe taryfy? Powinniśmy oczekiwać, że rząd japoński zaangażuje się w administrację USA w ten problem. Wątpię, czy prezydent Stanów Zjednoczonych jest fanem anime, ale jest fanem pieniędzy, a japoński przemysł anime wygeneruje w tym roku ponad 30 miliardów dolarów przychodów, a ponad 60% pochodzi z dochodu zagranicznego. Prognozuje się, że globalny rynek anime osiągnie 73 miliardy USD do 2032 r., A anime zostanie uwzględnione w wszelkich dyskusjach na temat wzajemnej umowy handlowej. Możemy również zobaczyć, jak Japonia skupia się na rynkach poza Stanami Zjednoczonymi, w tym Meksyku, Brazylii, Bliskiego Wschodu i Europy. Przynajmniej przez następne 3-4 lata. , gdy sprawy stają się tak niepewne, często najlepszą strategią jest przyjmowanie podejścia „poczekaj i zobacz”. Producenci anime mogą po prostu opóźnić swoją kolejną transzę projektów o około sześć miesięcy, jeśli tworzą serię. Średni czas realizacji produkcji od preprodukcji do produkcji, postów i dostawy wynosi 24-36 miesięcy, wierzcie lub nie, a to przed uwzględnieniem lokalizacji wszystkich aktywów i tworzenia materiałów marketingowych. Filmy trwają jeszcze dłużej. Cokolwiek od 3-7 lat. Pozostały nam trzy i pół roku na tę prezydenturę, która kończy się tuż przed początkiem sezonu zimowego 2029. I oczywiście wszyscy mielibyśmy nadzieję, że obecna administracja całkowicie usunie taryfy. to filmy i telewizja zwolnione z taryf? Być może wyprzedzam siebie. Faktem jest to. „Międzynarodowa Ustawa o uprawnieniu awaryjnym” (IEEPA) pozwala prezydentowi na rozwiązanie „niezwykłego i niezwykłego zagrożenia, które uzasadnia krajową deklarację awaryjną poprzez nakładanie sankcji gospodarczych państwu zagranicznym, takim jak taryfy, nie można używać przeciwko filmom”. Tekst „50 USC 1702: Prezydencki” zawierający te przepisy i zwolnienia weszło w życie 2 maja 2025 r. Zwolniony z kodu to „dowolne format lub medium transmisji, wszelkie materiały informacyjne lub informacyjne, w tym między innymi publikacje, filmy, plakaty, fonografie, zapisy fonograficzne, fotografie, mikrofilmy, mikrofilmy, handyty, kompaktowe, płyty, a sztuki, a telewizje. Prezydent nie ma uprawnień do umieszczania taryf na filmach ani żadnego innego rodzaju mediów fizycznych lub cyfrowych, które transportują własność intelektualną. Według prawników Kenneth J. Nunnenkamp, Moshe Klein i Eli Rymland-Kelly , „Poprawka Bermana, która jest częścią Międzynarodowej Ustawy o władzach gospodarczych (IEEPA) oraz ustawie o współpracy handlowej i gospodarczej (Twea), ogólnie chroni usługi, które obejmują import lub eksport informacji lub informacyjne. Ustawa, wyjaśnia, że uprawnienia do sankcji awaryjnych prezydenta nie mogą być wykorzystywane do regulowania lub zakazania wymiany jakichkolwiek informacji lub materiałów informacyjnych, niezależnie od ich formatu lub medium. ” Amerykański przemysł filmowy i telewizyjny jest jednym sektorem gospodarki, który prowadzi nadwyżkę, jeśli chodzi o handel międzynarodowy. Więc! To zaskakuje, że taryfy są nawet omawiane, jeśli chodzi o film. Uznanie taryf na filmy zagraniczne stanowi bardzo niebezpieczny precedens dla gospodarki Stanów Zjednoczonych. Dlaczego? USA prowadzą jedną z największych gospodarek opartych na usługach na Ziemi. Jeśli międzynarodowi partnerzy handlu Ameryki określi te proponowane taryfy jako taryfę na usługi i własność intelektualną, rzeczy mogą stać się bardzo nieuporządkowane. Poprawka Bermana celowo zwalnia książki, płyty, filmy i każdy rodzaj mediów, które przechowują i transportują IP fizycznie lub cyfrowo. Filmy są usługą, a celem poprawki Bermana jest ochrona tego, co stało się większym sektorem branży usługowej gospodarki, który przyczynia się do ponad 74% PKB rocznie i zatrudnia więcej amerykańskich pracowników niż sektor produkcyjny. Jeśli nowa front w wojnie handlowej miała otworzyć się w sektorze usług, mogliśmy zobaczyć, jak taryfy retaliacyjne opuszczały całe spółki, w tym spółki medyczne, spółki oprogramowania i technologii technologii, i amerykańskie firmy, i amerykańskie spółki, i amerykańskie spółki i technologie technologii i amerykańskie firmy i amerykańskie spółki, a amerykańskie spółki i informatyczne firmy i informatyczne firmy, a także firmy. Firmy konsultingowe, takie jak Bain & Company, McKinsey and Company oraz Boston Consulting Group. Jest to jeden z najszybciej rozwijających się sektorów gospodarki, generujący ponad 59 mld USD w 2024 r. I szacuje się, że wygeneruje ponad 82,8 mld USD do 2029 r., Według Globenewswire . Mam nadzieję, że chłodniejsze głowy zwycięży, a status filmu i mediów zwolnionych usług wykluczą każdą decyzję o nałożeniu sankcji ekonomicznych na treści filmowe i telewizyjne, które są wytwarzane poza Stanami Zjednoczonymi. Mam nadzieję, że te firmy, o których wspomniałem powyżej, nadal mają nadzieję na najlepsze i planują najgorsze. Nie popełnij błędu, ilość niepewności i zdenerwowania te ogłoszenia oznaczają tylko złe rzeczy dla przyszłego planowania i inwestycji w projekt „Uczyń ponownie anime wielki”. Przeczytaj jednak najpierw: Dziękuję!
● Sprawdź archiwa. Przez lata odpowiedzieliśmy na tysiące pytań i mogliśmy już odpowiedzieć na twoje! (Pytania na Twitterze są ignorowane!)
● Zachowaj swoje pytania w ramach długości akapitu.
● Adres e-mail jest [chroniony e-mailem].