Wiele wielkich bajków traktuje miłość, jak coś, czego nie ma magiczną klątwę, gigantyczna wieża lub smok oddychający ogień. W światach zajmowanych przez wróżki i magię miłość jest najważniejszą częścią każdej fantazji; Namiętna siła, która pokonuje wszystko. Ustawa o pamięci bezimiennej. Dosłownie też, ponieważ istnieje fabuła obejmująca wiele harmonogramów, która wkłada ją z Madoką i Haruhi tak samo jak Śpiąca Królewna i Roszpunka. W bezimiennej pamięci Act 2 Dwanaście epizodów Oscara i Tinashy jest walki z bitwami na dużą skalę, amnezyjną i alternatywną rzeczywistością, które rozwijają się w bardzo labiryntowy sposób.
Jak wspomniano, Ustawa o bezimiennej pamięci 2 odbywa się na innej osi czasu niż jej poprzednia ustawa. Wysiłki Oscara Farsa, by podróżować setki lat temu, aby uratować Tinashę przed jej czarownicą, spowodowały, że kontinuum w czasie jego wszechświata złamało i wznowiły. Kingdom of Tuldarr Tinashy zostało uratowane przed jego bezpośrednim zniszczeniem, a pamięć o starym świecie od dawna zapomniano. Jedyną osobą, która zapamięta to wszystko, jest Tinasha, która umieściła się pod zaklęciem śpiącym, aby połączyć się z ukochanym Oscara. Przebudzenie Tinashy jest raczej niegrzeczne; Odkrywa, że Oscar, kiedyś tak, skieruj się za nią, nie może początkowo odwzajemnić jej uczucia miłości z powodu amnezji, i że legion czarownic i innych magicznych użytkowników ma wyjść z Oscara, Tinasha i ich królestwa. Kawałki lekkich powieści, które przeczytałem, nie wwwam mnie; Building Worlding jest ładny, proza jest dobrze napisana i ładnie płynie, ale nie jestem zbyt zainwestowany w romans Oscara i Tinashy. Mimo to rozumiem, dlaczego ich adaptacja anime przyciągnęła gniew niektórych czytelników. To, co mogło wypełnić cały sezon anime, było czymś, co zdecydowało się Speedrun przez główne punkty fabularne w kilku odcinkach. Rezultatem jest historia, która ma więcej cięć niż koncert Guns’N’Roses. Drugi sezon cierpi na tę samą slapdashery, często czuje się jak podsumowanie historii SparkNotesa.
Pierwszy odcinek 2. W Winter Preview Guide powiedziałem, że największym problemem miał ten odcinek, było to, że został zsekwencjonowany niewłaściwie. Powinien to być drugi odcinek sezonu, a finał sezonu 1 był otwarta w tym sezonie. Nadal staję przy tym. Ale ponowne obserwowanie, kiedy naprawdę zobaczyłem, jak pęknięte tempo opowieści nadal ciągnęło rzeczy. Na przykład, zaraz po walce z czarownicą, Oscar i Tinasha decydują się na zabawę na festiwalu, gdzie znajdują kałużę krwi na ulicach. Zanim otrzymają czas na rozważenie tego, oba stoją na szczycie wieży spoglądającej w dół na światła festiwalowe. Niektóre nieznane istoty strzelają do magicznych projekcji z odległości, a zanim obaj zdąży się nawet dowiedzieć, kto na nich strzela, postanawiają natychmiast wrócić do zamku. Obaj mogą uniknąć atakujących i wrócić w jednym kawałku. Jak? Wszystko jest poza ekranem, więc nigdy nie jesteśmy pokazani.
Z wieloma liniami czasu i zapomnianymi wspomnieniami wrzuconymi do mieszanki, adaptacja anime ma idealną wymówkę, aby nie tylko zlekceważyć fabuły powieści lekkich, ale także uczynić ją bezsensowną i skomplikowaną. Fabuła wydaje się mniej przemyślana, a bardziej podobna do jej podstawowych elementów grała w potulną grę Connect the Dots. Jednak kropki ledwo się tutaj łączą. Kiedy Oscar i Tinasha doświadczają retrospekcji z poprzedniego życia, otrzymamy szczegóły, które wydają się losowo wyciągnięte jak królik z kapelusza magika. W odcinku Oscara konfrontuje się z swoją czarną babcią, która zmusza go do ponownego przeżycia pamięci jego mamy ratującej życie jako dziecka. Nie ma w tym żadnego narastania, niewiele do wskazania. To się po prostu zdarza-nawet nie pamiętam, aby matka Oscara została wychowana jako punkt fabularny przed tym wydarzeniem. Próbowałem robić głowy i ogony tego wszystkiego, ale nie czytałem większości lekkich powieści, wkrótce znalazłem się.
, podczas gdy pierwszy sezon wydawał się podkreślać Oscara, Tinasha wydaje się być bardziej prowadzącym. Jest to jedna z lepszych części bezimiennej ustawy pamięci 2. Sines dla Oscara tutaj w Akcie 2, tak jak Oscar dla niej zrobił dla niej w Akcie 1, a utknięcie na alternatywnej osi czasu z niejasnymi wspomnieniami z jej poprzedniego życia buduje intrygę. Jednak tempo fabuły pozostawia charakter Tinashy, który cierpieć śmierć z powodu tysiąca cięć, zmuszając jej potencjał bycia bardziej interesującą i żywą postacią. Chciałbym, żeby jej uczucia wobec Oscara były tutaj nieco bardziej badane, ale w akcie 2 jej miłość do niego wydaje się tak jednowymiarowa, jak Oscara była czasami w akcie 1. Postać Tinashy pogarsza się, w jaki sposób historia nie może również zdecydować, czy powinna być silna czy słaba. Nie jest już czarownicą, ale teraz potężnym magiem na tej osi czasu, co oznacza, że Tinasha wciąż może kosić przeciwnikom kulami ognia. A jednak, pomimo władania tak magicznej siły ognia, Tinasha wciąż nie może zapobiec porwaniu kilka razy z rąk magicznych chulizmów.
Jedyną rzeczą, która zapisuje Ustawę o bezimiennej pamięci. 2 od banalności, jest kompozycje Akito Matsuda. To prawdziwy świadectw zdolności Matsudy, biorąc pod uwagę, jak brzmi! Ostatni sezon Euphonium był zaledwie rok temu, ale mężczyzna wciąż nie może przestać gotować. Wynik Matsudy pozostaje tak silny jak zawsze, a nawet najsłabsze elementy tutaj są nadal lepsze niż to, co usłyszysz w dowolnej ogólnej ścieżce dźwiękowej fantasy. Szczególnie kulminacyjna scena w odcinku siódmym Matsuda jest absolutnie ciężko w muzyce. Przez ponad cztery minuty Matsuda przywołuje symfonie tak genialnie skomponowane i operowane, że doskonale podnoszą emocje w tym, co byłaby dość łagodną sekwencją. Było tak dobrze, że prawie wybaczyłem serial za to, że jestem tak hackowanym w połowie.
Wracając do Przewodnika podglądu Winter, wspomniałem, że to anime rozgrywało się jak reklama, próbując sprzedać ci lekkie powieści. Dla osób zainteresowanych tym, co oferują, możesz zobaczyć adaptację anime tylko w kluczowych momentach, tak samo zhakowanych i ciętych, aby sprawdzić, czy są wystarczające, aby przekonać cię do przeczytania materiału źródłowego.
