Witam wszystkich i witajcie ponownie w Wrong Every Time. Dzisiaj wydaje się, że to idealny czas, aby zatrzymać się w Green Gables, a więc właśnie to robimy. Kiedy ostatnio kończyliśmy, Anne narobiła królewskiego bałaganu podczas swojej pierwszej wizyty w szkółce niedzielnej, a jej niekonwencjonalny wianek z kwiatów szybko sprawił, że zaczęła mówić w mieście. Moim zdaniem wszyscy ci wścibscy wścibscy powinni nauczyć się go odpychać, ale doświadczenie to było wyraźnie głęboko demoralizujące dla samej Anne. Nie mając sojuszników, o których można by mówić wśród mieszkańców, Anne wlokła się do domu bez swojej zwykłej energii i ciekawości – na szczęście Maryla i Matthew są teraz mocno w kącie Anne i dlatego szybko pocieszyli ją wiadomością o powrocie jej sąsiadki Diany.
Sekwencja, w której Maryla przekazuje tę wiadomość Anne, przekazywana wyłącznie w niemych ujęciach ze średniego dystansu, była jednym z estetycznych punktów kulminacyjnych odcinka, w którym były one całkowicie przepełnione. Odcinek był bardziej zaangażowany w opowiadanie historii za pomocą kompozycji wizualnych niż przeciętna Anne, prawdopodobnie ze względu na obecność twórcy Gundam i ogólnej legendy animacji Yoshiyuki Tomino jako storyboardera. Tomino wkrótce odejdzie z tej produkcji, aby stanąć na czele oryginalnego Mobile Suit Gundam, ale najpierw dostarczył Anne pięć scenorysów – odcinki ósmy, dwunasty, piętnasty, siedemnasty i ten, który właśnie zaczynamy. Zobaczmy, co tym razem przygotowali dla nas Takahata i Tomino!
Odcinek 9
Przyznaję, że często jestem bezwstydnym kapitanem OP, ale szczerze mówiąc, to dlatego wiele PO po prostu nie podnosi ani nie nadaje sensu nadchodzącemu dramatowi. W najlepszym razie OP ustanawiają jasny nastrój przed nadchodzącym programem, służąc jako środek do czyszczenia palety wizualnej i dźwiękowej, gdy odrzucają twoje utrzymujące się troski i zapewniają odpowiednią przestrzeń do występu. To otwarcie robi to lepiej niż prawie wszystkie, które widziałem, i wątpię, czy kiedykolwiek go pominę
Z pewnością pomaga to, że otwarcie jest tak dosłowne, wizualnie ilustrując naszą rzeczywistą drogę do Zielonego Wzgórza. Przywołuje na myśl pocieszającą znajomość podróży do domu, uczucie, które nasila się, gdy zaznajomimy się z każdym zakrętem drogi
„Uroczysta przysięga i obietnica”. Czy Anne napisała ten tytuł odcinka?
Podobnie jak w poprzednim odcinku, storyboardy Tomino obejmują symetrię, aby zapewnić wyjątkowy widok pokoju Anny. Jego zamiłowanie do symetrii wydaje się trochę sprzeczne z ogólnie organicznym stylem scenografii serialu, który ma tendencję do podkreślania domowości pokoju Anny poprzez ujęcia pod dużym kątem i bałagan wizualny, ale zawsze intryguje mnie, jak różni artyści zbliż się do tego samego materiału
Lekko szarpane arpeggio towarzyszą Anne spoglądającej na pola, w kierunku światła wciąż chwiejącego się w domu Diany. Muzyka uosabia jej niepewne, ale rosnące nadzieje na przyjaźń z Dianą
Następny dzień jest niestety deszczowy. Kolejna doskonała kompozycja, w której doskonalimy Annę, z twarzą wyśrodkowaną w oknie w dolnej trzeciej części ekranu, wpatrującą się w deszcz. Ujęcie jednocześnie ilustruje jej nieszczęśliwe uczucia poprzez jej niską pozycję w kadrze, a także pokazuje, jak prawie odważa się, by deszcz przestał padać, wysyłając oskarżycielskie spojrzenie w chmurę
Gdy deszcz uniemożliwia wiele prac w gospodarstwie, Matthew cieszy się zasłużoną drzemką na sofie na dole
I rany, uwielbiam to. Proces opadania deszczu przedstawia kilka pięknych ujęć przejściowych, świętujących ten wyraźny wizualny blask ostatnich kropli deszczu lśniących na liściach i jagodach. Ten zespół rozumie, że sam Green Gables jest jednym z głównych bohaterów tego serialu i ma pewność, że te chwile odetchną, aby lepiej zintegrować nas z żywym doświadczeniem pobytu tutaj. Wiele współczesnych pokazów wydaje się być szalonych i pozbawionych jakiejkolwiek uwagi w porównaniu
Anne robi wszystko, co w jej mocy, aby „skonstruować zespół” ze swoich dwóch sukienek i dwóch kapeluszy
” A jeśli Diana mnie nie lubi? To byłoby najbardziej tragiczne rozczarowanie w moim życiu”
O mój Boże, Marylo. Próbuje być „pomocna”, ale jej długie przemówienie o trudnościach z zadowoleniem matki Diany tylko wprawia Annę w wibrujący atak nerwów
Tak wiele doskonałych, maleńkich gestów postaci działających tutaj, jak procesja Anne coraz bardziej pewne kroki lub krótki uśmiech pewności, którym rzuca się w stronę Maryli
Kolor ich podróży jest echem zmieniających się uczuć Anne; droga przez las jest ciemna i wysadzana złowieszczymi, jałowymi drzewami, ale dom na końcu drogi praktycznie świeci w słońcu i jest porośnięty żyzną zieloną roślinnością
Miły cichy rytm wzajemnej charakterystyki tutaj, gdy Maryla zatrzymuje się przy drzwiach i rzuca Anne ostre spojrzenie przez solidne trzy sekundy, spojrzenie, które możemy wyraźnie przetłumaczyć jako „teraz proszę, nie idź tym razem na jedną z tych dziwnych wędrówek”
Anne robi przesadne ukłony przed jej wprowadzeniem, co oczywiście wysyła brwi Maryli ku niebu. Ta dwójka nawiązała tak świetny kontakt, że możesz poczuć, jak odbijają się od siebie, nawet bez słów
„Jak się masz?” „Jestem w dobrym ciele, chociaż jestem mocno wymięty na duchu, dziękuję pani”. Maryla naprawdę nie powinna zawracać sobie głowy instruowaniem Anne, aby wyłączyła swoją Anne-ness, po prostu nic na to nie poradzę
Wprowadzenie Diany wprowadza Anne w kolejną z jej wizualnych/literackich marzeń. Diana jest początkowo otoczona ozdobnikami frontyspisu, jakby jej twarz była ilustracją książkową, a potem pojawiają się kwiaty tańczące na ekranie. Styl zdobionego magicznego realizmu Takahaty to taka rozkosz
„Ona czyta za dużo i nie mogę jej powstrzymać, ponieważ jej ojciec jej pomaga i podżega”. Och, ta dziewczyna i Anne będą się dogadać płynnie
To zarówno zabawne, jak i trochę smutne, gdy rozważamy czas, kiedy „czytanie zbyt wielu książek” może być w jakikolwiek sposób uznane za występek. Dzięki telewizji i internetowi nie ma już większego „zagrożenia”, że dzieci staną się zbyt piśmienne
Kwiatowy ogród Diany jest oszałamiający, choć jasne jest, że Anne wciąż nie jest pewna, jak dokładnie z nią rozmawiać
p>
„Och Diano, czy myślisz, że mogłabyś mnie trochę polubić, wystarczająco, by być moją serdeczną przyjaciółką?” „Dlaczego, tak sądzę”
„Czy przysięgniesz, że będziesz moim przyjacielem na zawsze?” Ufaj, że Anne wejdzie zbyt silna. Ale ma to oczywiście sens – nie tylko czerpie wszystkie swoje wrażenia o przyjaźni z legendarnych przyjaźni zawartych w jej książkach, ale także boi się, że zostanie porzucona z powodu własnej historii
Anne jest dziwna, ale jest też pełna zabawnych pomysłów, więc łatwo jest jej zmobilizować inne dzieci do swojej pozycji
W przypadku tego centralnego ujęcia, które cofa się od tych dwóch, gdy zgadzają się na pakt, produkcja faktycznie komplikuje jej zwykłe podejście do cieniowania, dodawania pasemek na brzegach sukienek, aby podkreślić świętą powagę chwili, tak jakby Bóg świecił światłem na ich sakrament
„Jesteś dziwną dziewczyną, Aniu. Ale wierzę, że naprawdę cię polubię. Tak. Ekscentryczność Anne może niepokoić dorosłych w jej życiu, ale fascynuje dzieci
Och, uwielbiam ten fragment, w którym biegają pod górę z Jeziorem Lśniących Wód w oddali. Połączenie cyklu animacji zastosowanego do samego wzgórza i jego stopniowego ześlizgiwania się w dół ramy maluje przekonujący portret, na którym powoli wznosi się w górę, sprytnie udając poczucie ruchu w głębi
Po czym następuje kolejna zgrabna sztuczka animacyjna , gdy widzimy ich cienie tańczące na jasnej trawie, gdy dzielą się huśtawką
Pokój Diany jest zachwycający, z rześkimi różowymi ścianami, mnóstwem książek i wszelkiego rodzaju innych zabawek i skarbów porozrzucanych wokół
Książki oczywiście najpierw przyciągają Annę
„To opowieść o dziewczynie, która ma pięciu kochanków”. „Pięciu kochanków? Chciałbym tylko jednego. Ale brzmi interesująco.” O nie Anne, nie idź tą ścieżką!
„Jesteś naprawdę świetna! Musi nim być ktoś, kto mówi takie rzeczy pani Linde. Maryla może się nie pochwalić, ale wybuchy Anne wyraźnie ugruntowały jej wczesną reputację wśród fajniejszych członków tej społeczności
O mój Boże, Matthew. Zatrzymujemy się z nim w sklepie wielobranżowym, gdzie obecnie bezskutecznie próbuje zdobyć się na odwagę, by kupić Anne cukierka. Matthew jest najbardziej uroczą postacią w całej produkcji
W drodze powrotnej las, który wcześniej był spowity po burzy mroku, teraz promienieje światłem zachodzącego słońca, ponownie odzwierciedlając uczucia Anne
Niezwykle dobra kontynuacja ich wizyty, podczas której Anne przekazuje Maryli każdą myśl, jaką ma na temat Diany podczas całego wieczoru obowiązków
Matthew to zrobił! Kupił Anne czekoladki, jestem z niego taka dumna
„To cudowne, że mam jej coś do zaoferowania”. Nawet Maryla nie może narzekać na hojnego ducha Anne. Rzadko widzimy na jej twarzy coś, co zbliża się do dumy
„Powiem to dla dziecka. Nie jest skąpa. No dalej Marylo, wiesz, że jesteś z niej dumna!
I gotowe
O rany, co za dzień dla Anne! Jej pierwsza przyjaciółka z Green Gables, nowe książki do przeczytania, a nawet czekoladki na dopełnienie innych jej zwycięstw. Wspaniale jest widzieć Anne w jej żywiole, a także było całkiem satysfakcjonujące, gdy Tomino prowadził odcinek z prawie odwrotnym tonem jego poprzedniego. Ten odcinek był bogaty w charakterystyczne ozdoby Anne w fantastycznych pokazach emocjonalnych, przedstawiając spotkanie Anne i Diany jako wizję kwitnących kwiatów i wykorzystując zmieniające się światło dnia, aby zgrabnie naśladować zmienne uczucia Anne. Dorośli w jej życiu są w dużej mierze oszołomieni jej bezkompromisowym zachowaniem Anne, więc nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, jak rozwija się z prawdziwym przyjacielem u boku!
Ten artykuł był możliwy dzięki wsparcie czytelnika. Dziękujemy wszystkim za wszystko, co robicie.
