သင် Viz ၏ လက်ရှိ Perfect Edition မှ Kazuo Umezz ၏ ယခင်ထွက်ရှိထားသော ခေါင်းစဉ်များနှင့်သာ ရင်းနှီးပါက My Name Is Shingo သည် သင့်အား အံ့အားသင့်စေနိုင်ပါသည်။ ၎င်းသည် ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ သို့မဟုတ် ဗဟိုအချစ်ဇာတ်လမ်းထက် သိပ္ပံစိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းဖြစ်သောကြောင့် မဟုတ်ဘဲ ၎င်းသည် အလွန်နှေးကွေးသော ပူလောင်မှုဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤစာအုပ်နှစ်အုပ်၏အဆုံးတွင်၊ “Shingo” သည် မည်သူဖြစ်သည် သို့မဟုတ် ဇာတ်လမ်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး သူနှင့်သက်ဆိုင်သည်များကို ကျွန်ုပ်တို့မသိကြသေးဘဲ၊ သိပ္ပံစိတ်ကူးယဉ်ဒြပ်စင်များသည် စာအုပ်အများစုအတွက် စိတ်ကူးယဉ်ဆန်လုနီးပါးခံစားရသည်။ ယင်းအစား၊ ဇာတ်လမ်းသည် စက်ရုပ်အကြောင်း နောက်ဆက်တွဲ ဇာတ်ကြောင်းတစ်ခုလို ခံစားရသည့် လူသားတို့၏ ဆက်ဆံရေးကို အာရုံစိုက်ထားသည်။
စက်ရုပ်ဇာတ်လမ်းသည် လူသားထက် တစ်နည်းတစ်ဖုံ အရေးပါမှုနည်းပါးသည်ဟူသော ခံစားချက်သည် အလွန်တမင်သက်သက်ဖြစ်ပြီး Umezz က၊ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ခံယူချက်နဲ့ ကစားရုံပါပဲ။ စက်ရုပ်သည် အမှန်တကယ် အရေးမကြီးကြောင်း ထင်ရှားပါသည်။ ၎င်းသည် ရုပ်ပုံထဲသို့ အပြည့်အ၀မဝင်မီ တိကျသောအချက်တစ်ခုသို့ရောက်ရှိရန် လူသားကစားသမားများကိုသာ လိုအပ်သည်။ ၎င်းသည် အလုပ်၏ အဓိကအကြောင်းအရာများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည့် ရှုထောင့်အမြင်ဖြစ်သည်။ စက်ရုပ်ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် ဤပြဿနာ၏ အသွင်အပြင်ဖြစ်သည်-ဆယ့်နှစ်နှစ်အရွယ် ခြောက်တန်းကျောင်းသူ Satoru သည် သူ့အဖေစက်ရုံတွင်”စက်ရုပ်”ဝင်လာသည်ကို သိလိုက်ရသောအခါတွင် Gundam နှင့်တူသော လူသားဆန်သော၊ လူသားဆန်သော၊ စိတ်သဘောလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ ယင်းအစား၊ Monroe နှင့် ၎င်း၏အဖော် စက်ရုပ် Leigh (မင်းသမီး Marilyn Monroe နှင့် Vivian Leigh) တို့သည် ပိုမိုစက်ရုပ်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် လက်မောင်းနှင့် ပွတ်ဆွဲ/လှီးထားသော အချပ်သုံးပါးပါသော ပို့စ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့အား ၎င်းတို့၏အမည်များပေးခဲ့ကြသော မင်းသမီးများ၏ အသေးအဖွဲများဖြင့် အလှဆင်ထားသော အခြေခံ ဟာ့ဒ်ဝဲများထက် စက်ရုပ် သို့မဟုတ် ကွန်ပျူတာကဲ့သို့ နည်းပါးလှသည်။
Satoru သည် ၎င်းအား သိရှိသွားသောအခါတွင် စိတ်ဆိုးမည်ကို မည်သည့်အရိပ်အယောင်မျှ မပေးတတ်ပါ။ အဖေက Monroe ရဲ့ ခွဲစိတ်မှုကို တာဝန်ယူရတော့မယ်။ စက်ရုပ်သည် လုပ်ငန်းခွင်တွင် လူသားများကို အစားထိုးမည်ကို မိခင်ဖြစ်သူက စိုးရိမ်နေချိန်တွင် Satoru သည် လက်စွဲစာအုပ်ကိုယူပြီး Monroe အစီအစဉ်ကို မည်သို့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို လေ့လာသင်ယူခဲ့သည်။ စက်ရုံကို ပထမဆုံးလာရောက်လည်ပတ်တဲ့ အချိန်မှာ Satoru ဟာ တခြားကျောင်းက မိန်းကလေး Marin နဲ့ တွေ့ဆုံခဲ့ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဆွဲဆောင်မှုရှိလာခဲ့ပါတယ်။ ၎င်းတို့သည် Monroe သို့လာရောက်လည်ပတ်ပြီး ၎င်းတို့၏မျက်နှာများကိုမှတ်မိရန်၊ မေးခွန်းများဖြေကြားရန်နှင့် လူသားဖြစ်ခြင်းကိုအောင်မြင်စွာတုပရန် စက်ရုပ်အား “သင်ကြား” ရန် ၎င်းတို့၏ ငုပ်လျှိုးနေသော ပရိုဂရမ်စွမ်းရည်ကို အသုံးပြုကြသည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ၎င်းတို့နှစ်ဦးသည် ၎င်းတို့သိထားသည့် အရွယ်ရောက်ပြီးသူများထက် ပိုမိုခိုင်မာသောမဟာမိတ်အဖြစ် မွန်ရိုးကို အားကိုးလာကာ၊ မွန်ရိုး၏ဇာတ်ကြောင်းသည် နောင်တရပုံပေါ်သည့်အရာတစ်ခုဖြစ်သည်။
ကလေးများသည် မွန်ရိုးကို လျှို့ဝှက်ခံတပ်၏ နည်းပညာဗားရှင်းအဖြစ် အသုံးပြုသည်ဟု ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ဆိုနိုင်သော်လည်း၊ 1983 ခုနှစ်လောက်က သူတို့အတွက် ပိုအရေးကြီးတာက သူတို့ရဲ့ ကြီးထွားလာတဲ့ ခံစားချက်ပါပဲ။ Marin နှင့် Satoru သည် လျင်မြန်စွာ ခွဲမခွာနိုင်ဖြစ်လာပြီး ၎င်းတို့၏ အနီးနားရှိလူများက လုံးဝသတိပြုမိကြသည်။ လူကြီးများသည် ကလေးများကို တနည်းတဖုံ ရှက်ကြပြီး အရွယ်ရောက်ပြီးသူများ၏ သိမ်ငယ်ခြင်းဟု ရှုမြင်ကြသောကြောင့် ရှက်ကြပြီး မိဘနှစ်ပါးစလုံးသည် အခြားကလေးကို အပြစ်တင်ရန် ကြိုးစားကြသည်။ Satoru နှင့် Marin တို့သည် အရွယ်ရောက်ပြီးသူဟု ထင်နေသော်လည်း အချင်းချင်းအပေါ် ပြင်းထန်သောခံစားချက်များ ရှိသောကြောင့် ၎င်းသည် လူ့လောကနှင့် ခံယူချက်၏ ဆောင်ပုဒ်အဖြစ် ပါဝင်နေသည်။ ကလေးများသည် အတူနေရန်ထွက်ပြေးပြီး ၎င်းတို့ကို အန္တရာယ်ဖြစ်စေသောအခါ၊ အရွယ်ရောက်ပြီးသူများသည် ၎င်းတို့လင်မယားပြုမူခြင်း၏ လေးနက်မှုကို အပြည့်အဝနားမလည်ကြသေးပေ။ အများစုမှာ Monroe ကို ကလေးငယ်များအသုံးပြုပုံနှင့် နိဂုံးချုပ်သည့်နည်းလမ်းတဝိုက်တွင် အစိတ်အပိုင်းများ အများအပြားရှိသော်လည်း ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏ စိတ်ခံစားမှုများကို ပျက်ပြားစေခြင်းမရှိပေ။
ဤသည်မှာ “လူသားဆန်ခြင်း” ဟူသည် အဘယ်နည်းဟု မေးစရာရှိလာပါသည်။ အရွယ်ရောက်ပြီးသူများသည် ၎င်းတို့၏လမ်းစဉ်တွင် ပိတ်မိနေကြပြီး ၎င်းတို့၏မိဘများထံမှ အမွေဆက်ခံသည့် လောကအမြင်ကို ရှုမြင်ကြပြီး၊ ၎င်းတို့သည် အနာဂတ်ကို ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ တွေ့ရှိပြီး မွန်ရိုးကို ခြိမ်းခြောက်မှုအဖြစ် မြင်ကြသည်။ ကလေးများသည် ၁၉၇၀ ပြည့်လွန်နှစ်များအတွင်း ကမ္ဘာတဝှမ်းရှိ အာကာသအစီအစဉ်များကို နည်းပညာများဖန်တီးကာ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်းသည့်အရာတစ်ခုအဖြစ် ကြီးပြင်းလာခဲ့ကြပြီး Monroe ၏ ပရိုဂရမ်ရေးဆွဲမှုတွင် ၎င်းတို့၏ ပံ့ပိုးကူညီမှုသည် အခွင့်အလမ်းတစ်ခုအဖြစ် ၎င်းတို့မြင်ကြောင်း ညွှန်ပြနေသည်။ မိဘတွေ ယုံကြည်ချင်တာထက် ပိုမြန်မြန်ကြီး ကြီးပြင်းလာသလား။ ဒါပေမယ် အရွယ်ရောက်ပြီးသူနဲ့ ကလေးကြားက ကွာဟချက်ဟာ ဖြတ်ကျော်လို့မရနိုင်ဘူးဆိုတာ ပြနိုင်တယ်၊ လူကြီးတွေက ကလေးတွေကို သူတို့လိုချင်တဲ့အတိုင်းမဟုတ်ဘဲ သူတို့လိုချင်တဲ့အတိုင်းပဲ မြင်ပြီး ပြည့်စုံတဲ့လူသားတွေထက် နည်းတဲ့ အရာတစ်ခုဆီ လျှော့ချလိုက်တာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ Monroe သည် ဤနယ်ပယ်နှစ်ခုကြားတွင် နေရာယူထားပြီး စိတ်အားထက်သန်သော ကလေးများနှင့် ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေသော လူကြီးများထံမှ”လူသားဆန်ခြင်း”ကို သင်ယူကာ နောက်ဆုံးတွင် မည်သို့ဖြစ်လာမည်မှာ အခြားအတွဲအတွက် မေးခွန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။
ကျွန်ုပ်အမည် Shingo ဖြစ်ပါသည် ဇာတ်လမ်းရော အနုပညာမှာပါ သိပ်သည်းတယ်။ Umezz ၏ ထုံးစံအတိုင်း အသေးစိတ်ပုံစံသည် ဤစာအုပ်များစွာတွင် claustrophobic ဖြစ်လာပြီး ပိုမိုရိုးရာလက်ဆွဲစတိုင်ဖြင့် pixel art ကိုအသုံးပြုသည်။ ဇာတ်ကောင်များ၏ကမ္ဘာသည် ရွံ့ရှာဘွယ်နှင့် ညစ်ပတ်သည်ဟု ခံစားရပြီး အသက်ရှင်နေထိုင်ခြင်းထက် လူများစုပုံနေသည့်နေရာဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် လွှမ်းခြုံနိုင်သည်။ အတွဲ ၂ သည် မိမိကိုယ်ကိုသတ်သေခြင်း၏အစိတ်အပိုင်းအချို့ (ထိုကဲ့သို့ဘောင်မခတ်ထားသော်လည်း) နှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ဟော်မုန်းဓာတ်များသောတပ်မက်မှုများကြားတွင် အဆက်အစပ်ပြတ်တောက်ကာ ဆယ့်နှစ်နှစ်သားအရွယ်များပါရှိသည့် ဤအရာနှစ်ခုစလုံးသည် ဤစီးရီးဖြစ်မည်မဟုတ်ကြောင်း ဆိုလိုသည်။ သင် Umezz ၏အခြားလက်ရာများကို ပရိတ်သတ်တစ်ဦးဖြစ်လျှင်ပင် လူတိုင်းအတွက်။ ဒါပေမယ့် ကွန်ပျူတာနဲ့ စက်ရုပ်တွေရဲ့ အစောပိုင်းကာလတွေဆီက ဒီသိပ္ပံစိတ်ကူးယဉ် ထိတ်လန့်စရာဇာတ်လမ်းက သွားမယ့်နေရာကိုရောက်ဖို့ အချိန်ယူရသလိုတောင် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းတယ်။ သူတို့ရဲ့ သိပ္ပံပညာနဲ့ အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်ပြီး မျက်နှာပြင်နဲ့နီးစပ်တဲ့ သူတို့ရဲ့လူ့ခံစားချက်တွေကို ကြိုက်နှစ်သက်တဲ့ စာဖတ်သူတွေအတွက်၊ ရင်ဘတ်နဲ့နီးတဲ့ ဖဲချပ်တွေကို တီးခတ်ထားပေမယ့် ဘယ်မှာအဆုံးသတ်မလဲဆိုတာ အံ့သြလောက်အောင် ဖော်ပြနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်ပါတယ်။
